Wspomnienie o Januszu Kołakowskim: Niepokorny, nietuzinkowy, barwny...

Dyrektor Wojewódzkiego Podkarpackiego Szpitala w Żurawicy zmarł 3 czerwca w wieku 57 lat w wyniku ciężkich poparzeń, których doznał po wypadku samochodowym.

Wtorek, 24 maja, godz. 8.30, Jarosław, ul. Kruhel Płekiński. Rozpędzone bmw uderza w tył fiesty przygotowującej się do skrętu w lewo. Odrzucony ford obraca się kilkakrotnie znacząc drogę wyciekającym paliwem, odbija się od krawężnika i uderza w murek ogrodzenia.

Natychmiast staje w płomieniach. Kierowca fiesty, 51-letni mieszkaniec Radymna, wyskakuje z płonącego auta. Janusz Kołakowski, siedzący obok kierowcy, nie wysiada. Wnętrze samochodu już płonie. Na pomoc rusza kierowca, pomagają mu przechodnie. Udaje się wyciągnąć pasażera. Płonie na nim ubranie.

Lekarze w jarosławskim szpitalu, widząc rozległość oparzeń, szybko decydują o przetransportowaniu Kołakowskiego do Wschodniego Centrum Leczenia Oparzeń i chirurgii Rekonstrukcyjnej w Łęcznej Koło Lublina. Niedługo później zabiera go śmigłowiec.

- Kierując samochodem bmw nie zachował należytej ostrożności i najechał na prawidłowo sygnalizującego skręt w lewo forda, doprowadzając w konsekwencji do ciężkich poparzeń pasażera fiesty - taki zarzut słyszy dwa dni później Paweł T., 21-letni jarosławianin.

Młody mężczyzna przyznaje się do najechania na poprzedzającą go fiestę. Wyjaśnia prokuratorowi, że jechał z dozwoloną prędkością. Twierdzi, że nie zauważył, iż fiesta sygnalizuje skręt. Widząc zwalniający samochód, chciał go wyprzedzić.

Już jarosławscy lekarze, udzielający pomocy poszkodowanemu zaraz po wypadku, oceniają stan jego stan na poważny. Na razie jest stabilny - pocieszają. W Łęcznej potwierdzają rozległość oparzeń. Cześć z nich jest głęboka. Uszkodzone zostały też płuca i układ oddechowy oraz oko i kręgosłup.

Specjaliści dają nadzieję, ale nie ukrywają, że najgorsze może przyjść w ciągu najbliższych 6 tygodni. Zastanawiają się nad amputacją rąk, jednak w końcu z niej rezygnują.

1 czerwca specjaliści od oparzeń usuwają Kołakowskiemu obumarłe po oparzeniu tkanki. Dzień później stwierdzają, że osłabiony organizm zaatakowała sepsa.

- W piątek, 3 czerwca rano udaje się lekarzom ustabilizować stan taty - wspomina syn Artur Kołakowski. - Około piętnastej dochodzi do gwałtownego pogorszenia. Reanimacja nie pomaga… Od momentu przyjęcia do szpitala nie odzyskał przytomności.

Syn dodaje, że wiadomość o śmierci była dla rodziny ogromnym szokiem: - Naprawdę wierzyliśmy, że mu się uda wygrać, wyjść z tych oparzeń, że uda się lekarzom… Tak liczyliśmy, że kolejne wiadomości ze szpitala będą coraz lepsze.

We wtorek, dwa tygodnie po wypadku, tłum ludzi odprowadza Janusza Kołakowskiego na Stary Cmentarz w Jarosławiu. Obok tego cmentarza Kołakowski spędził wiele czasu, zbierając datki na ratowanie zabytkowych nagrobków.

Paweł T. czeka na wyrok. Za spowodowanie wypadku z poważnymi obrażeniami ciała zagrażającymi życiu lub ze skutkiem śmiertelnym grozi mu od 6 miesięcy do 8 lat więzienia.

Artur Kołakowski jest przekonany, że do śmierci ojca przyczyniła się znieczulica społeczna.

- Gdyby ktoś z gapiów szybciej odważył się ruszyć na pomoc, ojciec miałby pewnie małe oparzenia i dzisiaj byłby z nami - mówi z goryczą. - Nie bądźmy obojętni. Reagujmy, gdy komuś dzieje się krzywda. Żeby przez zaniechanie lub bezinteresowność innych nikt już nie musiał cierpieć, tak jak my teraz...

Jego zdaniem trzeba też na poważnie zająć się bezmyślnymi kierowcami zabijającymi na drogach niewinnych ludzi. - Może nacisk opinii publicznej wymusi ostrzejsze ich traktowanie. Pokażmy im, że nie są bezkarni - apeluje Artur Kołakowski.

O tym, że odszedł człowiek nietuzinkowy, znany i szanowany w regionie świadczą tłumy żegnających go podczas pogrzebu ludzi, a także liczba nekrologów w regionalnych gazetach. Dał się poznać przede wszystkim jako osoba niepokorna, wyrazista, ale i skuteczna.

Gdy pojawił się przed 5 laty jako nowy dyrektor szpitala psychiatrycznego w Żurawicy, przywitały go strajki. Niedługo później sam ze śpiworem pod pachą dołączył do pielęgniarek domagających się podwyżek. Pokazał w ten sposób, że mimo iż jest szefem szpitala, w sferze finansowania ma bardzo ograniczone możliwości.

Później poszedł do sądu, pozywając ministerstwo zdrowia i NFZ. Sprawy wygrał i szpital dostał zaległe pieniądze.

Wcześniej, będąc wicestarostą jarosławskim, zabiegał o budowę obwodnicy. Inwestycja nie mogła ruszyć, więc - mimo pełnionej funkcji - zorganizował blokadę krajowej czwórki biegnącej przez Jarosław.

- Zawsze miał swoje zdanie i starał się je realizować - podkreśla Zofia Karwańska, koleżanka z pracy w szkole oraz występów w zespole tanecznym i nauczycielskim kabarecie. - Z uporem robił swoje, ale nie był uparty. Czasem wybierał niestereotypowe rozwiązania. Jedni się z nim zgadzali, inni sprzeciwiali. A na co dzień był zwykłym, nie zadufanym w sobie człowiekiem.

- Zawsze udawało nam się dogadać, chociaż zdarzało się, że mieliśmy różne zdania. Gdyby takich ludzi było więcej, łatwiej mielibyśmy w urzędach i w życiu codziennym - uważa Jerzy Batycki, starosta jarosławski.

Pogrzeb Janusza Kołakowskiego organizowało wspólnie z rodziną jarosławskie starostwo. Pomagało miasto, wojsko, policja i inne służby mundurowe, a pojawili się na nim przedstawiciele samorządów z całego regionu. Kondukt żałobny otwierał zespół pieśni i tańca z powiatowego ogniska baletowego. Wszyscy w strojach ludowych.

O tym, że Janusz Kołakowski był barwną postacią, świadczy chociażby różnorodność jego zajęć. Był nauczycielem, samorządowcem, menedżerem w służbie zdrowia, organizatorem akcji charytatywnych i festiwalu kulturalnych, a nawet... choreografem i tancerzem.