Żegnałem Staszka na lotnisku - ostatnie chwile z senatorem Zającem wspomina poseł Pupa

Zdzisław Pupa, senator PiS od lat przyjaźnił się z marszałkiem Stanisławem Zającem. Dzień przed wylotem do Smoleńska długo rozmawiali w domu poselskim.

- Byliśmy w piątek na posiedzeniu Senatu - opowiada. - Staszek wygłosił oświadczenie na temat pomordowanych w Katyniu. Około godziny 21 wróciliśmy do hotelu. Odwiedziliśmy jeszcze Władysława Ortyla, z którym miałem w sobotę lecieć do Rzeszowa. Odlot mieliśmy rano o tej samej porze, kiedy do Smoleńska startował samolot prezydencki.

Obudź mnie, żebym nie zaspał

Jeszcze w czwartek Stanisława Zająca nie było na liście pasażerów tupolewa.

- Jako szef komisji obrony narodowej chciał koniecznie polecieć i dopisali jego nazwisko. Znalazło się miejsce.

Zając starannie szykował się na uroczystość katyńską. Garnitur, koszula, buty, krawat...

- Miał dużo krawatów, ale żaden nie wydawał mu się odpowiedni. - Potrzebuję jakiegoś ciemniejszego. Może ty masz? - pytał.

- Chodź i dobierz sobie - powiedziałem. Staszek wybrał granatowy, z leciutkimi paseczkami. Uznał, że taki będzie najodpowiedniejszy.

Miał jeszcze jedną prośbę.

- Nastawiłem budzik na piątą, ale obudź mnie, gdy wstaniesz, żebym nie zaspał - prosił.

Zdzisław Pupa nastawił budzenie na kwadrans po piątej.

- Już o 5.12 dostałem sygnał od Staszka, że wstał. Kilka minut po szóstej był już na dole. Cieszył się, że Krystyna Bochenek podjedzie samochodem, zabierze na lotnisko jego i senator Fetlińską. Pożegnaliśmy się.

Gdy Pupa i Ortyl rano dojechali na Okęcie, widzieli kołującego prezydenckiego Tupolewa.

- Mam nadal w pamięci ten obrazek. Taki ładny samolot: czyściutki, lśniący w słońcu. Biało-czerwony. Było kilka minut po siódmej.

Mówią, że rozbił się samolot...

Jechali do Ropczyc na zaplanowane spotkanie. Po drodze zatrzymali się w restauracji. Restaurator rozpoznał podkarpackich polityków. - Moja żona słyszała w radio, że... rozbił się samolot z prezydentem - powiedział.

Nie mogli uwierzyć. Włączyli radio: spiker powtarzał katastrofa w Smoleńsku!

- Mój telefon zaczął dzwonić jak szalony. Wiedziałem, że Stanisław był na pokładzie tego samolotu. Musiałem to, niestety, potwierdzać wszystkim, którzy dzwonili - wraca do tych dramatycznych chwil Zdzisław Pupa.

Żył problemami zwykłych ludzi

- Razem ze Staszkiem przeżywaliśmy porażki i sukcesy. Denerwowała go głupota niektórych ludzi. Irytowało, że ktoś nie chce rozumieć oczywistych spraw. Miał ogromną wiedzę prawniczą. Potrafił rozmawiać z politykami z pierwszych stron gazet, ale pochylał się nad problemami normalnych, zwykłych ludzi.

Senator Pupa nie wyobraża sobie, aby zabrakło go na pogrzebie kolegi.
- Odwołałem zagraniczny wyjazd. Jestem to winien Stasiowi i przyjaciołom, którzy odeszli.