Żyją dzięki Orkiestrze

- To wspaniałe, co robi Owsiak. Zawdzięczamy mu zdrowie dzieci. Na naszym przykładzie widać jak cenne są te wszystkie urządzenia, które od Fundacji dostają szpitale. Zawsze podczas finału wrzucaliśmy do puszek pieniądze nie zdając sobie sprawy, ze kiedyś sami skorzystamy - wzrusza się Marlena Piątek z Gorzyc, 25 - letnia mama trojaczków.
Dzieci przyszły na świat prawie 3 miesiące za wcześnie. Panią Marlenę karetką przewieziono ze szpitala w Stalowej Woli do Rzeszowa. Kobieta urodziła przez cesarskie cięcie.
- Maluszki zobaczyłam dzień po porodzie. Wiedziałam, że ich stan jest ciężki. Bardzo martwiliśmy się o nie. To nasze pierwsze skarby - dodaje.
Państwo Piątkowie od prawie czterech lat są małżeństwem. Pracują. Wybudowali dom, który kończą urządzać.
- Na razie będziemy mieszkać u moich rodziców. Oboje są emerytami. Pomogą nam w opiece nad dziećmi, podobnie jak drudzy dziadkowie, dla których trojaczki są pierwszymi wnukami - mówi Wojciech Piątek.
Pani Marlena po pierwszych badaniach myślała, że urodzi bliźnięta. Później okazało się, że trójkę. Jej mama miała bliźniacze rodzeństwo.

- Nie wyobrażam sobie, jak moglibyśmy pracować i ratować życie dzieci bez sprzętu ofiarowanego przez fundację Owsiaka. Wiktor był najsłabszy z całej trójki wcześniaków. Urodził się ostatni. Wymagał wentylacji zastępczej z respiratora. W tej chwili już oddycha sam, potrzebuje jeszcze wspomagania tlenem. Dalej przebywa w inkubatorze i jest karmiony przez sondę. Pierwsza dziewczynka Amelia także leży jeszcze w inkubatorze, ale już bez tlenu i karmiona jest przez sondę. Najmocniejsza z rodzeństwa jest urodzona jako druga Oliwia, która opuściła już inkubator. Trojaczki pozostaną pod naszą opieką jeszcze ok. 2-3 tygodnie. Zanim pojada do domu muszą się nauczyć równocześnie ssać, połykać i oddychać, a to ciężka praca dla takich maluchów.