Absurdalne listy tarnobrzeskiej prokuratury. Jeden z adresatów nie żyje

I choć jeden z adresatów już zmarł, inny wyjechał, ten absurd, jak dowiedzieliśmy się, jest prawnie uzasadniony.

- A po cóż mi taka wiedza, co stało się z kluczem francuskim, nożycami, czy łomem, którymi złodzieje wyłamywali drzwi do mojego kiosku? - dziwi się pani Barbara, która dziewiętnaście lat temu prowadziła kiosk obok Zakładów Metalowych "Dezamet".

Kiosku już nie ma

Kiosku już dziś nie ma, a kobieta od kilkunastu lat mieszka za granicą. O tamtym włamaniu w nocy z 5 na 6 października 1990 roku już dawno zdążyła zapomnieć, tym bardziej, że sprawę umorzono kilka miesięcy później z powodu nie wykrycia sprawców owej kradzieży.

Ofiarą rabusiów w październiku 1990 roku w Nowej Dębie padło jeszcze kilka innych osób, właścicieli sklepów i kiosków. I do nich też prokuratura rozesłała podobne pisma. Korespondencja nie dotarła niestety do wszystkich zainteresowanych, bowiem jeden adresatów już nie żyje.

Akta do archiwum, łom do kosza

- Nasze prawo tak stanowi, że gdy sprawa ulega przedawnieniu i akta trafiają do archiwum, trzeba coś zrobić z dowodami rzeczowym - wyjaśnia prokurator Jerzy Dybus, rzecznik prasowy prokuratury okręgowej w Tarnobrzegu. - Dlatego wystąpiliśmy do sądu o przepadek dowodów rzeczowych. I sąd taką decyzje podjął, o czym, zgodnie z art. 323 par. 3 KPK poinformowaliśmy wszystkich zainteresowanych. Niestety, nikt nie sprawdza, nawet po tylu latach, czy pokrzywdzeni jeszcze żyją i czy mieszkają dalej pod tym samym adresem.