Bez końca, bez początku

Zaczęło się niewinnie i salonowo. Występem młodzieżowej trupy teatralnej z IV LO w Rzeszowie - "Ciąg dalszy nastąpi". Spektakl w ich wykonaniu - "Szkoła Tańców Salonowych" obudził w stałym bywalcu wieczorów, Piotrku vel "Smoku", nieznany dotąd nałóg. Taniec. Ogniste tango w jego i partnera wykonaniu zachwyciło salę i samych...aktorów. Ci ostatni zrezygnowali z kończącego spektakl występu, chyląc czoło przed zmysłowym i spontanicznym występem samych oglądających.
My też jesteśmy mile zaskoczeni, że wieczory creativo wywołują tak żywe emocje u naszych gości. Byle tak dalej.
A potem? Były słowa, słowa... Nałogowa dyskusja o uzależnieniach, czyli rzecz o początku i końcu.
- Uzależnić można się od wszystkiego i od każdego - stwierdziła Ela Lewicka, dziennikarka "Radia Rzeszów". - Pytanie tylko, na ile jesteśmy w stanie kontrolować nałóg.
- Co to jest nałóg? - zastanawiał się Piotrek Sobota. - Może codzienna chęć dostarczenia organizmowi konkretnej substancji, emocji, podniety. Z podziałem na uzależnienie psychiczne i fizyczne. Te często występują ze sobą połączone.
- Całkowite poświęcenie własnego życia np. zdobywaniu wiedzy. To nałóg, czy pasja? - padały pytania z sali.
- Odpowiedź można znaleźć, ale w odniesieniu do konkretnego przypadku - tłumaczyła Magdalena Rabizo-Birek, krytyk sztuki. - Mówiąc chociażby o fenomenalnej Marii Janion, nigdy nie myślę o niej, jak o nałogowcu, który wiecznie pragnąc wiedzy, niszczy siebie fizycznie lub psychicznie.

Grupa Telephone (fot. GRZEGORZ TROJNAR)- Ale nałóg w samej swej treści niesie negatywne znaczenie - upierała się jedna z uczestniczek dyskusji.
- Właściwie tak, ale nie można wszystkich nałogów wrzucać do jednego worka - mówiła Danuta Stępień, dyrektor IV LO. - Większość tutaj siedzących to pracoholicy, ale zakochani w tym, co robią. Dlatego stawianie w jednym szeregu nałogowego pianisty i nałogowego wielbiciela kokainy lub wódki jest nieporozumieniem.
- Ale i jednego i drugiego łączy słaby charakter - stwierdziła Magda Pocałuń.
- Uzależnienie może być wyznacznikiem naszej nadwrażliwości - przyznała Ela Lewicka. - Artyści wiedzą o tym najlepiej.
- Przysięgam, że nie jestem nałogowym alkoholikiem - żartował Stanisław Jachym, malarz. - Ale wśród "wielkich tego świata", nałogowców nie brakuje. Niekiedy trudno radzić sobie z emocjami.
- Przez to ich twórczość jest lepsza, czy gorsza?
[obrazek3] (fot. KRZYSZTOF ŁOKAJ)- To nie ma znaczenia. Witkacy podopisywał obrazy wzorami chemicznymi substancji pod wpływem których tworzył - opowiadała Ela Lewica. - I obrazy są świetne. Geniusz tkwi w mózgu. Beztalencie może zaćpać się na śmierć i tak nic wyjątkowego nie stworzy.
- Człowiek jest stworzony by być nałogowcem? - dopytywał się jeden z uczestników dyskusji.
- Nie, człowiek jest stworzony, by dążyć do doskonałości - upierał się Piotrek Kieca.
- Ale wciąż ulega nałogom - kontynuował Wojtek.
- Niekoniecznie. Wszystko zależy od siły charakteru - mówiła Agata Sroka. - Z pewnością każdy ulega w życiu choćby jednej słabości. Ale nie to jest ważne, ale umiejętności radzenia sobie z nałogiem. Mówię tak, bo nie wierzą w psychoterapeutów. W tym zmaganiu zawsze jesteśmy: ja kontra ja.
- Jest jeden fenomenalny nałóg. Życie - stwierdziła Ela Lewicka.
Uczestnicy wieczoru powiedzieliby, że wcale nie gorszym jest muzyka w wykonaniu zespołu "telephone". Akustyczny koncert w ich wykonaniu na miesiąc uzależnił nas od kolejnego Wieczoru Creativo.