Człowiek Orkiestra

Patrzę z zażenowaniem na pokazową ofiarność - raz do roku, bo tak wypada - w świetle kamer i jupiterów. Nie mogę się przekonać, żeby pochwalić gest tych, którzy szczytne hasła i cudze nieszczęście wykorzystują do darmowej akcji reklamowej.
Jakoś nie wierzę w szczere intencje faceta, który jednego dnia mówi: "pro life", terroryzując społeczeństwo i krzycząc mu w twarz: "widzicie, jaki jestem wspaniały, wszak zbieram pieniądze na dzieciaki!". Drugiego zaś pokrzykuje: "róbta, co chceta!", najważniejsza jest "miłość, przyjaźń, muzyka!". Krótkowzroczność społeczeństwa, które nie widzi sprzeczności pomiędzy stylem życia "pro life" i "pro choice" doprowadza mnie do białej gorączki.
Wkurzają mnie rzucane przy tej okazji uwagi pod adresem Kościoła - że "nie chce pomóc", że nie popiera "Jurka", że "się nie włącza".
"Orkiestra", obok "Przystanku Żary", "Kręcioły", "Towarzystwa Przyjaciół Chińskich Ręczników", jest częścią składową produktu medialnego nazywanego "Jerzy Owsiak". Podobnie jak w przypadku Big Brother'a, Marylyn Mansona, czy Madonny, kontrowersje wokół jego "sprzedaży" tylko zwiększają popyt. "Show must go on!", szkoda, że tylko przez jeden, a nie 365 dni w roku.