Dużo zarobić i mało wydać

- To dorobek 25 lat pracy mojej i żony. W zeznaniu podatkowym za ubiegły rok mieliśmy ponad 120 tys. zł dochodu. Przed kilku lat sprzedaliśmy mieszkanie z garażem w Rzeszowie, które kiedyś kupili nam rodzice i nieruchomość w Poznaniu. Pieniądze ulokowaliśmy w banku. Obecnie jest to około 300 tys. zł. Gromadzimy kapitał, bo moja jedyna córka wychodzi za mąż i chcemy jej wybudować dom.

- Ile trzeba zarabiać miesięcznie, aby zgromadzić takie oszczędności?

- Jestem chirurgiem. Zajmuję się chorobami naczyń. Moje oszczędności pochodzą głównie z przedstawionych wcześniej źródeł i prowadzonej niegdyś działalności gospodarczej. Przez 10 lat prowadziłem prywatny gabinet. Przez 5 dni w tygodniu po 3 godz. dziennie przyjmowałem około 20 pacjentów. Potem musiałem ograniczyć prywatną praktykę, ponieważ zostałem dyrektorem Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego przy ul. Warzywnej w Rzeszowie. W ubiegłym roku prywatne porady przynosiły mi około 35 tys. zł dochodu. Jako dyrektor i wiceprezydent Rzeszowa nie zarabiałem mało. Pracuje też moja żona. Nie jesteśmy rozrzutni, bo jako Poznaniak mam we krwi oszczędność.

- Czy jako wiceprezydent odpowiedzialny za służbę zdrowia w mieście i człowiek, który przez 25 lat w tej branży pracował, poradzi pan coś na wielomilionowe długi rzeszowskiego Zakładu Opieki Zdrowotnej nr 1?
- Oszczędności są dowodem, że potrafię dobrze gospodarować prywatnymi pieniędzmi. W podobny sposób starałem się postępować z publicznymi finansami. Przychodnie przy ul. Warzywnej zostawiłem bez długów. Zajmuję się też sprawą długów ZOZ nr 1. Dzięki dobrej współpracy z jego dyrekcją udało nam się po raz pierwszy, od wielu miesięcy, zamknąć marzec bez strat. Prywatnie i publicznie kieruję się przy zarządzaniu pieniędzmi tymi samymi kryteriami: dużo zarabiać i rozsądnie wydawać.