Galeria Fotografii Miasta Rzeszowa zaprasza na wystawę fotografii "To jest rzecz wtórna" Anny Hartman-Ksycińskiej

Anna Hartman-Ksycińska to doktor nauk medycznych, specjalista pediatrii i anestezjolog. Od kilku lat na równi z medycyną pasjonuje ją fotografia. Interesuje ją fotoreportaż i dokument, przede wszystkim dotyczący szeroko pojętych praw człowieka, jego miejsca w społeczeństwie i związku człowieka z naturą. Absolwentka programu mentorskiego Sputnik Photos 2019/2020. Finalistka konkursu im. Krzysztofa Millera „Odwaga patrzenia” 2020.

„To jest rzecz wtórna” to projekt dokumentalny o młodych ludziach z Rzeszowa realizowany od wiosny 2019 roku.

Co mówi o nim autorka?

- Przyglądam się grupie przyjaciół u progu dorosłości. Spędzają czas ze sobą, rozmawiają, inspirują się wzajemnie, eksperymentują na różnych polach. Czasem, korzystając z przywileju młodości, bawią się wesoło. Często jednak demonstracyjna brawura przykrywa smutek, niepewność, poczucie braku oparcia. Rekompensują to tworząc silne więzy wewnątrz grupy, w której mają możliwość czułego, pozbawionego erotycznego podtekstu przytulenia się, ale także przymiarki do pierwszych związków partnerskich, niekoniecznie heteroseksualnych.

Dodaje: - Tożsamość jest procesem ciągłego stawania się, nie drogą do celu. Sposób ubierania się, poglądy, orientacja seksualna podlegają ewolucji, ale na każdym etapie tej drogi potrzebne jest bezpieczeństwo i poczucie akceptacji; wsparcie grupy zastępuje brak zrozumienia w szkole, czy rodzinie. Poznałam ich kilkanaście miesięcy temu. Grupę kolorowo ubranej młodzieży z ostatnich klas liceum. Stopniowo zaufali mi i pozwolili się fotografować. Nie było to oczywiste. W mieście w południowo-wschodniej Polsce prowokujące stroje, kolorowe włosy, biżuteria u obojga płci, próby zdefiniowania preferencji seksualnych stanowią wyraźne przekroczenie akceptowalnych standardów socjalnych, zarówno z punktu widzenia szkoły, jak i rodziców. Ile wolności zostawiamy młodym ludziom? Czy ułatwiamy im wejście w dorosłość? Czym są stereotypy i jak zgubny mogą mieć wpływ na nastolatków? Czy tożsamość musi być przedmiotem debaty politycznej? Zadaję sobie to pytanie codziennie.