Jak zostać wirtuozem skrzypiec i matematyki

Są dzieci, które w wieku 7 lat wiedzą, że chcą grać na instrumencie. I nie jest to spowodowane wyborem rodziców. Spotkałam się z małymi dziećmi, które zdeterminowane były do tego, żeby grać np. na trąbce. Jednak w pewnym wieku warunki fizyczne na to nie pozwalają. Dlatego zaczynają przykładowo grać na fortepianie, a później, jak są starsze, zmieniają instrument na trąbkę - mówi Maria Jędreas-Romankiewicz, dyrektor Zespołu Szkół Muzycznych nr 2 w Rzeszowie.

Dzieci i młodzież mogą uczęszczać do szkoły muzycznej ogólnokształcącej bądź tzw. popołudniowej. Ogólnokształcąca szkoła muzyczna I stopnia trwa 6 lat. Jej odpowiednik w stopniu II trwa tyle samo czasu i programowo obejmuje zajęcia z zakresu gimnazjum i liceum. Kończy się uzyskaniem dyplomu maturalnego wraz z tytułem muzyka instrumentalisty.

Szkoły muzyczne ogólnokształcące obejmują podstawę programową. Dziecko chodzi do jednej szkoły i od rana zalicza przedmioty takie jak język polski czy matematyka wraz z nauką gry na instrumentach czy kształceniem słuchu.

- Kiedy dziecko uczy się wszystkich przedmiotów w zwykłej podstawówce na osiedlu, do nas może przyjść i zdać egzamin do szkoły muzycznej I stopnia w cyklu popołudniowym. Okres nauki trwa tak jak w normalnej podstawówce 6 lat. Drugim cyklem, który oferujemy najmłodszym, jest okres 4-letni. Ten pierwszy jest dla dzieci, które zaczynają dopiero podstawówkę, czyli dla tych całkiem małych. 4-letni cykl zaś dla tych starszych, z 3 lub 4 klasy szkoły podstawowej. Te dzieci mogą od razu np. zdecydować się na naukę gry na instrumentach dętych. Mają już do tego odpowiednią posturę i więcej siły niż maluchy - mówi Maria Jędreas-Romankiewicz.

- Dzieci kończące podstawówkę mogą zdawać do nas do szkoły muzycznej II stopnia. Tutaj w przeciwieństwie do "muzycznej" podstawówki, prowadzimy jedynie zajęcia popołudniowe. Dziecko idzie do zwykłego gimnazjum czy liceum, a u nas realizuje program szkoły muzycznej II stopnia. To jest szkoła zawodowa, kończąca się dyplomem. Uczeń uzyskuje tytuł muzyka instrumentalisty.

W szkole muzycznej przede wszystkim zdobywa się umiejętność gry na instrumencie, a także wiedzę teoretyczną z zakresu edukacji muzycznej. I stopień obejmuje m.in. rytmikę i kształcenie słuchu, II zaś dzieli się już na poszczególne wydziały. Podstawowym jest wydział instrumentalny, gdzie uczeń kształci się do zawodu muzyk instrumentalista, uzupełniają go wydział wokalny i rytmiczny.

- Im starsze dzieci, tym więcej przedmiotów i więcej godzin do zrealizowania z zakresu muzyki. Kształcimy na większości instrumentów, od fortepianu i skrzypiec, poprzez instrumenty dęte takie jak przykładowo flet, klarnet, saksofon, waltornia, puzon, perkusja, po popularną gitarę - wyjaśnia dyrektor ZSM nr 2.

- W czasie rekrutacji na poziomie I stopnia sprawdzamy, czy dziecko ma poczucie rytmu oraz dobry słuch. Dzieci mogą przychodzić zarówno bez przygotowania, jak i po kursach przygotowawczych. Egzamin ten dotyczy wyłącznie tego, co dziecko ma dane w naturze. U nas dopiero rozpoczyna naukę gry na instrumencie i zdobywa wiadomości teoretyczne.

Podczas rekrutacji do szkoły II stopnia trzeba już wykazać się posiadanymi wiadomościami i umiejętnościami muzycznymi. Należy zagrać program, który wymagany jest do pierwszej klasy szkoły muzycznej II stopnia z instrumentu wybranego przez ucznia. Do tego dochodzi egzamin z teorii. Uczniowie mogą zdawać zarówno do pierwszej klasy jak i do klas wyższych. Wtedy jest odpowiednio trudniejszy egzamin obejmujący materiał przedmiotów teoretycznych wcześniej niezaliczonych.

Wielu uczniów szkół muzycznych po edukacji na poziomie szkoły średniej w dalszym ciągu kształci się w kierunku muzycznym. Możliwości mają sporo -mogą wybrać wydziały instrumentalne, teoretyczne, te z zakresu dyrygentury czy edukacji muzycznej. Ci, którzy czują się mocni z danego instrumentu, idą na wydziały instrumentalne. Bardzo modny jest wydział jazzu.