Krzysztof Bałata nowy dyrektor rzeszowskiego szpitala "na górce": Potrzeba gotówki

Dziś oficjalnie rozpoczął Pan pracę w szpitalu „na górce”. Dlaczego przystąpił pan do konkursu, skoro szpital w Łomży, którym dotąd pan kierował w ciągu dosłownie roku wyprowadził pan z długów, a w ciągu kilku kolejnych lat rozszerzył zakres wykonywanych zabiegów?

Jedynym powodem mojej rezygnacji były względy rodzinne. Pochodzę z Tarnobrzega, gdzie moja żona nadal mieszka i pracuje. Pokonywanie odległości 350 km do domu było bardzo uciążliwe i kiedy pojawiła się możliwość powrotu na Podkarpacie, zgłosiłem się do konkursu. Nie jest tajemnicą, że ten szpital jest w trudnej sytuacji finansowej. Same zobowiązania wymagalne wynoszą ok. 50 mln zł. KSW nr 2 potrzebuje gotówki, gotówki i jeszcze raz gotówki żeby spłacać swoje długi. I to jest moje główne zadanie: zacząć generować tę gotówkę, żeby zmniejszać ujemny wynik finansowy.

Pytanie jak to zrobić przy obecnej wycenie procedur medycznych przez NFZ, w wielu przypadkach mocno zaniżonej...
Pewne pomysły już mam, ale o szczegółach będę mógł mówić za około miesiąc, kiedy dokładnie zapoznam się z dokumentami pokazującymi sposób funkcjonowania szpitala. Ale wygenerować gotówkę można na kilka sposobów. Po pierwsze pozyskać z zewnątrz w formie pożyczki lub kredytu, ale za ten kapitał musimy zapłacić. Drugi element to zobaczyć, w jaki sposób od środka funkcjonuje szpital i w jaki sposób gotówkę można uzyskać ze strony szpitala. A to można zrobić na kilka sposobów. To, co rzuciło mi się w oczy w przypadku KSW nr 2 to częstotliwość dokonywania zakupów. Bo jeżeli kupuje się raz na miesiąc to towar leży w magazynie, ale do szpitala już trafia faktura, za którą trzeba zapłacić. W takiej sytuacji można zwiększyć częstotliwość dostaw. Wtedy płacimy częściej, ale drobne kwoty. Dodam, że koszty w szpitalach powstają w momencie opracowywania specyfikacji. A skoro tak to należy tak przyłożyć się do jej tworzenia, żeby zastrzec sobie dostawy towaru np. kilka razy w tygodniu. Firmy tego nie lubią, ale to jest duży szpital i chcąc go obsługiwać będą musiały się dostosować. Kiedy analizowałem koszty KSW nr 2 to poza wynagrodzeniami największą pozycją było właśnie zużycie materiałów i energii. W większości szpitali usługi obce i zużycie materiałów i energii są równoważne. Tu te proporcje są zachwiane.

A czy dopatrzył się pan niepotrzebnie ponoszonych kosztów?
Nie znam szpitala, który by ich nie miał. Ale żeby je wyeliminować, trzeba je najpierw zidentyfikować. A żeby je zidentyfikować to trzeba wejść głębiej w system finansowo-księgowy i zobaczyć rachunek kosztów, porównując miesiąc do miesiąca, rozbijając na komórki organizacyjne. A co do wyceny procedur to faktem jest, że większość jest oszacowana poniżej ponoszonych kosztów. Ale skoro procedury są źle wyceniane to ja chciałbym wiedzieć ile nas kosztują. To, było to, co zrobiłem w Łomży, a pracownicy przez 2 lata bez systemu informatycznego wyliczyli ile dokładnie nas kosztuje np. wycięcie wyrostka czy przepukliny. Mając wiedzę ile mnie coś kosztuje, mogę skutecznie zarządzać.

A co z kadrą? Czy cięcie kosztów obejmie i ją?
Za wcześnie jest na jakiekolwiek konkretne wnioski w tym temacie, aczkolwiek liczby sporo też mówią: w Łomży kadra liczyła ok tysiąc osób. W Rzeszowie, który ma raptem 200 łóżek więcej jest to dwa tysiące osób. Ale żeby odpowiedzieć na pytanie, czy personelu jest za dużo czy za mało najpierw trzeba wiedzieć, jakie zadania on wykonuje, czy zakresy obowiązków nie nakładają się na siebie. Dane, które ja otrzymałem w tym zakresie pokazywały jedynie zatrudnienie w poszczególnych grupach zawodowych. Na razie to za mało żeby mówić o konkretach.