Leśnicy: Na spacerach w słoneczne dni można już spotkać na swojej drodze żmije zygzakowate

Żmija zygzakowata boi się człowieka. Ucieka przed nim, jeśli tylko ma taką możliwość. Atakuje zazwyczaj odruchowo, gdy nie ma możliwości ucieczki.

- Poznać ją można przede wszystkim po zygzakowatej czarnej wstędze, ciągnącej się od karku do końca ogona, zwanej „wstęgą kainową". Jest ona doskonale widoczna u osobników o ubarwieniu popielatym i rdzawym, zaś u osobników o ubarwieniu melanistycznym, czyli jednolicie czarnych, niemal zupełnie zlewa się z barwą ciała. Żmija w naszych warunkach dorasta maksymalnie do 80 cm długości, samce zwykle są mniejsze. W sen zimowy zapada w październiku, budzi się w marcu, by w kwietniu i maju odprawić swe gody - na stronie RDLP w Krośnie przedstawia rzecznik Edward Marszałek.

Żmija zygzakowata ma płaską głowę o trójkątnym zarysie, wyraźnie oddzieloną od reszty ciała. Jej długość to 90-120 cm.

Rzecznik dodaje: - Ulubionym jej środowiskiem życia są polanki, podmokłe lasy, stosy kamieni na pograniczu pól i lasów, zwłaszcza w okolicach górzystych. Doskonałym miejscem rozrodu dla tych gadów mogą być przydomowe ogródki skalne, gdzie szczeliny między kamieniami stanowią schronienie, a z kolei warstwy trocin czy kory stwarzają im dobre warunki termiczne.

Samo ukąszenie w ogóle nie boli. - Pozostają po nim dwa niewielkie ślady od zębów jadowych - opisuje Edward Marszałek. - Sama rana jest często niezauważalna; dwa drobne „otarcia" naskórka, które jednak wkrótce zaczynają puchnąc i boleć, pojawia się duszność. Dorosły, zdrowy człowiek powinien takie ukąszenie przeżyć bez większych komplikacji, choć niebezpieczne mogą być ukąszenia w twarz i szyję, z uwagi na szybkie przemieszczenie się jadu w krwiobiegu. Mogą one być rzeczywistym zagrożeniem życia dzieci, jako że toksyczność jadu jest odwrotnie proporcjonalna do wagi ciała ofiary. Dlatego, jeśli już dojdzie do ukąszenia, należy szybko podać antytoksynę w zastrzyku. Jad tego gada jest też niebezpieczny dla osoby będącej pod wpływem alkoholu.

Ukąszenie często jest suche, czyli bez wstrzyknięcia jadu.

Głównym pokarmem żmij są małe ssaki owadożerne (ryjówki, krety) i gryzonie (myszowate, nornikowate). Poluje także na żaby, jaszczurki, pisklęta ptaków i owady (prostoskrzydłe, biegaczowate). Młode odżywiają się głównie owadami, ślimakami, dżdżownicami, młodymi płazami i jaszczurkami.

Leśnicy zalecają, by idąc w góry czy do lasu na spacer założyć solidne buty i długie spodnie, które zabezpieczą przez ukąszeniami.

Czytaj również: Żmija zygzakowata wygrzewała się na ulicy w Rzeszowie. Zostawmy te zwierzęta w spokoju, same nie rzucą się na człowieka