Możesz pomóc swemu dziecku

Naukowcy dowiedli, że zdrowy, przeciętnie inteligentny człowiek wykorzystuje średnio 10 proc. możliwości swojego mózgu. Nie oznacza to jednak, że tak musi zostać.

- Pracując z dzieckiem można stymulować jego rozwój. I wcale nie wymaga to skomplikowanych zabiegów - zapewnia Natalia Tomala, psycholog.

Najważniejsze jest wspólne spędzanie czasu. I nie chodzi tu tylko o przebywanie z dzieckiem pod jednym dachem. Z młodszą pociechą można wspólnie się bawić. W trakcie zabawy dziecko jest kreatywne i twórcze, rozwija wyobraźnię.

Dziecko w wieku szkolnym zabierz do kina czy teatru. Po spektaklu rozmawiajcie o obejrzanym widowisku. Prowokuj dziecko do stawiania pytań, samodzielnego szukania odpowiedzi. Gdy sprzyja pogoda, wybierzcie się na spacer lub przejażdżkę rowerem. Pokazuj synowi czy córce świat. Ważne, by nie odbywało się to "od przypadku do przypadku". Każdego dnia znajdź czas tylko dla siebie i dziecka.

Kasia nigdy nie była "orłem", jednak dziewczyna rzadko otrzymywała w szkole jedynki. Gdy poszła do trzeciej klasy nagle lawinowo zaczęła łapać gorsze stopnie.
- Pierwsze próby rozmowy z córką kończyły się płaczem małej.

Jednak w końcu powiedziała, że jej przyjaciółka przesiadła się do nowej koleżanki. Natalka od tamtej pory siedziała sama. Czuła się w nowej sytuacji na tyle źle, że odbiło się to na wynikach w nauce - opowiada pani Anna, mama dziewczynki.

Problem udało się zażegnać wspólnie z wychowawczynią dziecka. W klasie połączono dwa rzędy ławek i Kasię "dosadzono" do dwóch dziewczynek.
- Kiedy dziecko ma problemy z nauką, gorzej niż rówieśnicy radzi sobie z nowymi sytuacjami, trzeba je dokładnie obserwować i spróbować znaleźć źródło problemów - radzi Natalia Tomala.

Bywa jednak, że źródłem kłopotów są zaburzenia w rozwoju dziecka. W takiej sytuacji ważne jest, by nie wpadać w panikę. Trzeba pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie. Niektórzy po prostu potrzebują czasem więcej czasu niż inni, by zdobyć nową umiejętność. Mimo to nadal mieszczą się w normie.

- Jednak gdy dziecko wyraźnie odstaje od rówieśników nie można tego bagatelizować. Wtedy trzeba jak najszybciej poszukać rady u specjalistów. Im wcześniej dziecko otrzyma pomoc, tym większe ma szanse na wyrównanie zaległości - zastrzega psycholog.

W takiej sytuacji najważniejsze jest, by dziecko czuło się kochane i akceptowane.

- Gdy okazuje się, że dziecko cierpi na zaburzenia w rozwoju najgorsze co może mu się jeszcze przytrafić, to odrzucenie przez rodziców. Taka postawa dorosłych może tylko pogorszyć sytuację - ostrzega Natalia Tomala.