Możesz się uczyć kilku języków równocześnie

Angielski od kilkunastu lat jest językiem wszechobecnym. Jego popularność nikogo już nie dziwi. Z kolei moda na hiszpański pojawiła się kilka lat temu.

- Być może jest to związane z trendem, jaki panuje w USA, gdzie jest duża populacja osób posługujących się tym właśnie językiem - mówi Agnieszka Trojnar, lektor języka angielskiego i członek zespołu metodycznego przy Szkole Języków i Zarządzania Promar International w Rzeszowie.

W modzie nadal pozostaje język włoski, niemiecki, francuski. Po kilkudziesięciu latach wraca do łask język rosyjski. Modniejszy staje się arabski i chiński.

- Coraz więcej osób chce się uczyć chińskiego. Być może dlatego, że większe firmy coraz częściej prowadzą interesy z Chinami i wymagają od pracowników znajomości tego języka - uważa pani Agnieszka. - A rynek pracy jest wnikliwie obserwowany przez studentów, którzy starają się przewidzieć, który język będzie im najbardziej przydatny, gdy zakończą naukę.

Arabskiego również uczą się pracownicy firm, które chcą prowadzić biznes w tamtych rejonach świata. Choć wśród kursantów nie brakuje podróżników i pasjonatów kultury Bliskiego Wschodu.

Osoby pasjonujące się nauką języków obcych często stają przed dylematem: ile i jakich języków się uczyć, by nauka jednego pomagała w nauce drugiego?

- Generalnie jest taka zasada, że jeśli zna się jeden język obcy, to łatwiej jest uczyć się każdego kolejnego - mówi Agnieszka Trojnar. - Ale najłatwiej jest uczyć się języków pochodzących z tej samej grupy i rodziny językowej.
Przykładowo język hiszpański, włoski, francuski mają ze sobą dużo wspólnego, jeśli chodzi o pisownię, wymowę słów, mają też pewne podobieństwa gramatyczne.

- Podobieństwa dla jednych mogą być ułatwieniem, dla innych utrudnieniem, ale to sprawa indywidualna - twierdzi metodyk. - Myślę, że jak już się przekroczy pewną granicę, to podobieństwa są bardzo pomocne.

Niektórzy naukowcy uważają, że człowiek wykorzystuje jedynie niewielki procent możliwości swojego mózgu i dlatego, jeśli chce, może uczyć się wszystkiego. I to, bez ograniczeń.

- Słyszałam o teoriach, które mówią, że nasz mózg ma nieograniczone zdolności - mówi pani Agnieszka. - Osobiście nie wiem, czy jest jakaś granica jeśli chodzi o ilość języków, jakich można się uczyć. Choć nie wyobrażam sobie, aby ktoś uczył się 6 języków jednocześnie. Sądzę, że 2 - 3 języków w zupełności zapełni nasze myśli. Może mózg nas nie ogranicza, ale mamy inne przeszkody tj. czas, życie osobiste, zawodowe, różne obowiązki...

Zdobycze dzisiejszej technologii ułatwiły m.in. naukę języków obcych. Dzięki np. komputerowi, internetowi i specjalnym programom, możemy sami się uczyć.

- Dawniej nie było internetu, nie każdy mógł korzystać z kaset i magnetofonu, a z samego słownika ciężko było nauczyć wymowy - mówi Agnieszka Trojnar. - A przecież w językach obcych występują głoski i sylaby, których w języku polskim nie mamy. Stąd trudności w łączeniu ich w jedno słowo i zrozumiałe dla obcokrajowca zdanie. Teraz, jeśli ktoś chce się uczyć bez nauczyciela, może spokojnie to robić. Wystarczą programy komputerowe, które sprawdzają i korygują wymowę. Ale to nie jest nauka dla każdego. Myślę, że żadna maszyna i żadne urządzenie nie zastąpi tradycyjnych metod nauczania. Uczenie z nauczycielem jest bardziej efektywne. Komputera można zawsze używać dodatkowo, próbując samemu zgłębić przerabiany na zajęciach materiał.

Osoba, która wypowiadała słówka jedynie do komputera, w momencie normalnych relacji międzyludzkich, może mieć problem z mówieniem, może się wstydzić, nie potrafi sie przełamać, choć być może język zna bardzo dobrze.

Jeśli ktoś już wcześniej uczył się konkretnego języka obcego przez kilka lat, a następnie go nie używał, nie musi zaczynać nauki od początku.

- Jeśli uczyliśmy się np. 10 lat języka, a przez 5 lat nie używaliśmy go wcale, nie zaczynajmy od początku - twierdzi pani Agnieszka. - Mamy już wiedzę, ale musimy ją nieco "odkurzyć". Wystarczy, że przypomnimy sobie podstawy i będziemy uczyć się dalej.

Zanim zapiszemy się na kurs, trzeba więc zaglądnąć do podręcznika i samemu spróbować ocenić swoją wiedzę. Bo jeśli zaczniemy naukę w grupie podstawowej, to bardzo szybko zaczniemy przypominać sobie słówka i gramatykę. Przez to nie będziemy się rozwijać, a niepotrzebnie rozbijalibyśmy pracę grupie, zamiast samemu się rozwijać.