Nasz korespondent: jaki kraj, taka katastrofa

Nie wszyscy to przewidzieli. Dwie angielskie dziewczyny przyleciały tu prosto z plaży. Na nogach klapki, a wyżej równie skąpo, zdążyły tylko narzucić na bikini wycięte t-shirty.

Mieszkają od kilku dni w słonecznym Rio de Janeiro i do głowy im nie przyszło, że w oddalonym o 450 kilometrów mieście może być chłodniej.

Miejscowi ostrzegali mnie już przed tygodniem, tuż po wylądowaniu w Brazylii.

- Zabrałeś ze sobą sweter? A ciepłą kurtkę? - dopytywali, dodając, że tutejsza zima potrafi być naprawdę surowa. - Zdarza się, że temperatura obniża się do 12 stopni - krakali. No i wykrakali.

Na dodatek pada deszcz. Może za dużo powiedziane, że pada, bo ledwie mży, no ale taka pogoda ociera się dla tutejszych o stan klęski żywiołowej.

- Bo u nas nie ma żadnych naturalnych katastrof. Ani trzęsień ziemi, ani wulkanów, ani nawet huraganów. Zostaje nam trzęsienie się z zimna - wyjaśnia jeden z uśmiechniętych wolontariuszy na Corinthians Arena. - Aha - przypomina sobie po chwili - z katastrof mamy jeszcze polityków.

Jedną z nich, tzn. katastrof, był prezydent Luiz Inacio Lula da Silva. Przez świat postrzegany jako wybawiciel brazylijskiego narodu, dla wielu tutejszych skorumpowany cwaniak. Złego słowa o nim nie powiedzą tylko fani Corinthians Paulista. To dla nich Lula, zagorzały kibic słynnego klubu, wybudował Arenę w dzielnicy Itaquera. Pretekstem był mundial, który za miesiąc się skończy, a stadion zostanie.

Jako pomnik megalomanii i fanaberii polityka, bo nawet w Corinthians po cichu przyznają, że wolą nadal grać tam, gdzie grają, czyli na obiekcie w dzielnicy Pacaembu, który gościł uczestników mundialu w 1950 roku.

Za to obecnie trwające mistrzostwa powinny odbywać się na słynnym, mieszczącym obecnie 73 tysięcy widzów Estadio do Morumbi. Aż się prosiło, by go z tej okazji wyremontować. Rzecz w tym, że Morumbi należy do Sao Paulo Futebol Clube. A największym rywalom Corinthians pieniądze z budżetu państwa się nie należą.