"O północy w Paryżu" Woody Allena: paryskie wakacje z duchami

Bo oczywiście "O północy w Paryżu" to rodzaj mądrej bajki dla dorosłych, jak niegdyś "Purpurowa róża z Kairu". Dwójka młodych Amerykanów przyjeżdża do Paryżu w przededniu swojego ślubu. I Paryż wydobywa z nich wszelkie różnice charakterów. Inez jest przyziemna i pragmatyczna, Gil marzycielem, przedkładającym świat literatury i sztuki nad tym realnym.

I właśnie Gil otrzymuje od magicznego Paryża prezent, którego wartości nie dostrzega jego atrakcyjna partnerka: wstęp do świata artystycznej bohemy z lat 20. ub. wieku. Gil znika na całe noce w paryskich lokalach, w których spotyka Hemingwaya, kłócące się małżeństwo Fitzgeraldów, milczącego Luisa Bunuela, zarozumiałego Pabla Picassa, mądrą Gertrudę Stein i wielu innych.

Owen Wilson jako Woody Allen

Woody Allen doskonale bawi się swoją opowieścią. Fikcyjny świat wpływa na losy realnych bohaterów. Gil, który "zadaje" się z duchami artystów, dojrzy wreszcie błąd, jakim skażony jest jego związek z Inez. Przekona się, że świat sztuki o tyle ma wartość dla żyjących tu i teraz, o ile odziera życie ludzkie z iluzji i z sieci fałszywych przekonań.

Woody Allen doskonale bawi się też samym sobą. Choć osobiście nie występuje w filmie, to zaklina siebie w postać Gila granego przez Owena Wilsona. Aktor ten umiejętnie naśladuje aktorską manierę i styl zachowania Woody Allena, znane z jego starszych filmów. W Owenie można dostrzec nowojorskiego allenowskiego mieszczucha dzielącego włos na czworo i rozdwojonego między różnymi życiowymi alternatywami.

Dekoracje

"O północy w Paryżu", scen. i reż. Woody Allen, Hiszpania, USA, 94 min. Kino Helios w Rzeszowie

"O północy w Paryżu" jest filmem o potrzebie pasji i marzeń w hałaśliwym życiu. I o tym także, że materialistyczny, codziennie zabiegający o poklask świat jest tylko pewnym rodzajem dekoracji, za którym ukrywa się o wiele trwalszy - duchowy. I o tym drugim opowiada z lekkością i finezją Woody Allen.