Oceniamy Radę Miasta Rzeszowa. Na sesji nieraz sypią się iskry

Rozpoczęta w 2010 roku kadencja przyniosła w Radzie Miasta Rzeszowa olbrzymie zmiany. Rok wcześniej, po przyłączeniu do miasta kolejnych sołectw w sali sesyjnej zasiadało aż 38 radnych. Zdecydowaną większość miał prezydencki Rozwój Rzeszowa, który popierał wszystkie pomysły Tadeusza Ferenca. Jednak w wyborach w 2010 roku kandydaci tego ugrupowania zdobyli tylko dziesięć głosów, co nawet po okrojeniu rady do 25 osób nie dało im większości. Kiepski wynik przypłacił stanowiskiem wiceprezydent Henryk Wolicki, który musiał ustąpić miejsca Romanowi Holzerowi z PO. Taką cenę T. Ferenc zapłacił za parafowanie umowy koalicyjnej między RR, a pięcioosobowym klubem PO.

Przewodniczący Andrzej Dec z PO zapowiadał, że mimo tej koalicji, rada nie będzie z automatu i bezkrytycznie zatwierdzać wszystkich uchwał przedłożonych przez prezydenta. Najpoważniej Tadeusz Ferenc przekonał się o tym w lutym 2012 roku. Radni PO i PiS poprosili o przerwę i opuścili sesję na znak protestu przeciwko polityce zmiany granic miasta. Na sali pozostało zbyt mało osób, aby doprowadzić do końca głosowanie w sprawie zmiany granic Rzeszowa. Kilka dni później nie pojawili się na powtórzonej sesji.

- Czujemy się nękani Malawą. Nie może być tak, że prezydent wykorzystując nasze nieobecności nagina demokrację. W pełnym składzie już pięć razy zagłosowaliśmy przeciwko przejęciu tej wsi, teraz ze względu na choroby nie bylibyśmy w stanie sprzeciwić się tej uchwale. To próba manifestacji swojego zdania - tłumaczył Jerzy Cypryś, szef klubu PiS, pokonany przez Ferenca w wyborach prezydenckich.

Ten sprzeciw zaognił sytuację na linii Ferenc - PiS. Jerzy Cypryś regularnie krytykuje Tadeusza Ferenca, a ten nie zostaje mu dłużny. Mimo braku zdecydowanej większości, prezydentowi udaje się uchwalić wiele pomysłów wbrew prawicy. Coraz częściej z dyscypliny klubowej wyłamuje się najstarszy radny PiS Antoni Kopaczewski. Wspiera go Krystyna Wróblewska, która została wyrzucona za to z klubu PiS.

W tej kadencji doszło do rozpadu Rozwoju Rzeszowa, z którego do klubu SLD odeszło pięcioro radnych. Niedługo później i w lewicy doszło do tarć. Z klubu SLD wyrzucono Martę Niewczas. Została ukarana za zaangażowanie się w podkarpackie struktury Europy Plus, firmowanej nazwiskiem Janusz Palikota. Wkrótce straciła stanowisko wiceprzewodniczącej Rady Miasta. Jej miejsce zajął znany z bezkrytycznego popierania Tadeusza Ferenca Czesław Chlebek, szef klubu Rozwój Rzeszowa. Do jego wyboru trzeba było aż dwóch głosowań. W pierwszym nie poparli go nawet koledzy z klubu.

Aktualna rada na swoim koncie ma kilka spektakularnych decyzji. To m.in. zgoda na budowę okrągłej kładki oraz multimedialnej fontanny. Największe sukcesy będące jej udziałem to realizacja wartego ponad 415 mln zł programu transportowego, rozbudowa stadionu miejskiego i utworzenie budżetu obywatelskiego. Największą porażką jest bałagan urbanistyczny w Rzeszowie, którego uporządkowania, mimo wielu uchwał, radni nie są w stanie od prezydenta wyegzekwować.

Czasami zdają się też przedkładać polityczną propagandę nad interes miasta. Tak było ostatnio, kiedy na wniosek PiS wrócono do tematu budowy Wisłokostrady, którą od razu przygarnęli pod swoje skrzydła niemal wszyscy obecni na sali radni.

W ubiegłej kadencji napięcie na sali najlepiej rozładowywała Józefa Winiarska, która deklamowała własnoręcznie napisane wiersze. Dziś schedę przejął po niej Czesław Chlebek, także z Przybyszówki. Tłumacząc radnym PiS ekonomiczny sens przyłączenia Malawy stwierdził np., że Rzeszów jest jak chłop. A każdy chłop wie, że aby wyciągnąć, najpierw trzeba włożyć. Namawiając do przyłączenia Matysówki przekonywał, że ludzie mają tam problemy z wodociągiem.

- Jedna z mieszkanek mówiła mi, że z tego powodu nie myła się dwa lata. Zróbmy jej prezent, niech się wreszcie wykąpie w wodzie z Rzeszowa - namawiał prawicę.