Oliwer Wdowik: Chciałbym pobić halowy rekord Polski, a latem pojechać na olimpiadę w Paryżu

Pojechałeś do Łodzi, ale pewny startu nie byłeś, bo miałeś problem z mięśniem podkolanowym.
Decyzja zależała od tego, co się podzieje na rozgrzewce. W jej trakcie było dobrze, więc pół godziny przed eliminacjami uznałem, że biegnę.

Zaliczyłeś wynik 6.63 i wygrałeś swoją serię.
Tak, ale od 30 metra czekałem, czy nie zaboli, na samym finiszu bałem się dokręcać na maksa.

I jak, zabolało?
W trakcie biegu nie, za metą coś tam poczułem, ale w finale też pobiegłem.

Wynikiem 6.60 wyrównałeś rekord życiowy i zająłeś drugie miejsce. Jesteś zadowolony?
Z wyjścia z bloków i pierwszych 30 metrów tak. Potem goniłem rywala, ale zgubiłem biodro, usztywniłem się, biegłem w tak zwanym podsiadzie i setne uciekły.

Kubańczyk Mena uzyskał 5.58. Kojarzysz go?
Nie, ale na sto metrów ma życiówkę 9.99, na dwieście 19.63. Nie jest to więc zawodnik z pierwszej łapanki.

Co powiesz o mityngu?
Najlepsza organizacja, z jaką miałem do czynienia. Ma kategorię bronze, a mógłby mieć golden. Wszystko fajnie wyglądało, do tego nie brakło kibiców.

Kiedy kolejny start?
Są imprezy, nawet nie tak daleko. Albert Komański we wtorek pobiegnie w Ostrawie (kolega klubowy Oliwera w Łodzi zajął 7. miejsce w biegu el. na 60 m - red.), ale muszę uważać. Pobiegnę 6 lutego w Orlen Copernicus Toruń.

Konkurencja będzie pewnie mocniejsza?
Nie słyszałem, by miały być jakieś gwiazdy, ale to impreza rangi golden. Zawodników, którzy mogą zejść poniżej 6.60 będzie pewnie więcej niż w Łodzi.

Lubisz startować w Toruniu?
Tak, ale ostatnio trochę zmieniłem nastawienie. Dojrzałem i staram się nie patrzeć, gdzie będę startował, tylko koncentruję się na samym biegu.

Jaki czas cię interesuje?
Minimum na halowe mistrzostwa świata wynosi 5.58. Chciałbym też zaatakować halowy rekord Polski do lat 23 Marcina Nowaka, który wynosi 5.57. Muszę zbierać punkty. Jak będzie forma, zdrowie, to będzie szansa, żeby pojechać na letnie mistrzostwa Europy, a w końcu na igrzyska olimpijskie.