PKO BP Ekstraklasa: Stal Mielec pokonała Wisłę Kraków na jej terenie

Obie drużyny w pierwszej kolejce odniosły porażki i na stadionie im. Henryka Reymana liczyli na pierwszą wygraną. Większą determinację wydawało się, że będzie mieć Wisła, która nie dość, że grała u siebie, to jeszcze czuje na plecach oddech drużyn ze strefy spadkowej.

Obaj trenerzy postanowili nieco zmienić składy w porównaniu do tych sprzed tygodnia. W Stali z konieczności zabrakło m.in. Mateusza Maka, u którego po meczu z Górnikiem stwierdzono zapalenie mięśnia sercowego. Do podstawowego składu powrócili m.in. Bożidar Czorbadzijski i po bardzo długim czasie Maciej Domański. W środku pomocy Dawida Korta zastąpił z kolei Maciej Urbańczyk, a w obronie pojawił się też Mateusz Flis.

Rzucał się mocno w oczy fakt, że formacji atakującej Stali brakowało nieco centymetrów. Najwyższy z piątki ofensywnych graczy Maksymilian Sitek ma tylko 174 cm i to on pełnił rolę środkowego napastnika w tym meczu. A zadania nie miał łatwego, bo rywalizować musiał z piekielnie mocnym fizycznie Colley'em.

Centymetry nie przeszkodziły jednak Stali, która już w 12 minucie wyszła na prowadzenie, po strzale głową najniższego na placu gry Grzegorza Tomasiewicza. Domański dośrodkował z rożnego, piłkę jeszcze zgrał Flis, a z najbliższej odległości do siatki wpakował ją gracz, który w meczu z Górnikiem nie wykorzystał karnego w 90 minucie.

Od tego momentu Wisła miała więcej posiadania piłki, ale nic z tego nie wynikało. Dość powiedzieć, że krakowianie nie oddali w pierwszej połowie, ani jednego celnego strzału na bramkę Rafała Strączka. Stal skupiła się na defensywie, ale czyhała na okazję, by zaatakować. Na 2:0 mógł podwyższyć Mateusz Żyro, ale po akcji Krysiatna Getingera trafił prosto w bramkarza Wisły.

Ze strony gospodarzy najaktywniejszy był Hugi, trudno jednak nazwać, którąkolwiek z akcji miejscowych, bardzo groźną. W końcówce Biegańskiego próbowali jeszcze zaskoczyć Domański i Hinokio, nie byli jednak dość precyzyjni.

- Było kilka fajnych akcji w naszym wykonaniu, ale przed nami druga połowa, trzeba się skoncentrować i starać się tych akcji zrobić jeszcze więcej – mówił w przerwie na antenie Canal+Sport Maciej Domański.

Zdesperowany trener Wisły Adrian Gula w przerwie dokonał dwóch zmian. Ożywienie w ofensywie gospodarzy wniósł Luis Fernandez i pod bramką Stali zaczęło robić się niebezpiecznie. Na szczęście mieleccy defensorzy byli czujni. Stal nie była jednak dłużna rywalom. Szansę miał Getinger, ale jego strzał obronił Biegański. Wisła była bliska wyrównania w 65. mnucie, lecz bardzo niecelnie strzelał Zdenek Ondrasek, w rewanżu minimalnie spudłował Urbańczyk.

Im mecz dłużej trwał, tym Stal była bliższa wygranej, a animusz krakowian opadał. Trudno się dziwić kibicom "Białej Gwiazdy", którzy gwizdami uraczyli schodzącego z boiska Michala Skvarkę.

Choć zmiennicy w ekipie Wisły wnieśli ożywienie w ofensywie, to nie przełożyło się to na gole.

Wisła: Bigański – Szot (46 Gruszkowski), Colley, Frydrych, Ring – Savić (59 Ondrasek), Kuveljić (46 Fernandez), Fazlagić, Hugi (59 Młyński) – Skvarka (78 Starzyński), Kliment. Trener Adrian Gula.

Stal: Strączek – Zyro, Kasperkiewicz (71 Matras), Czorbadzijski, Flis, Getinger – Hinokio, Urbańczyk, Tomasiewicz (77 Wrzesiński), Domański (71 Granlund) – Sitek (82 Szczutowski). Trener Adam Majewski.

Sędziowali: Tomasz Kwiatkowski (Warszawa).

Żółte kartki: Fazlagić – Kasperkiewicz, Hinokio.