Siostra oskarżonego o zabójstwo babci: nasze dzieciństwo to był koszmar

Anna i o pięć lat młodszy od niej Piotr nigdy nie mieli prawdziwego domu. Rodzice nie stronili od alkoholu. Po ich separacji dzieci mieszkały raz tu, raz tam: z matką w Sanoku, z ojcem na Śląsku, u dziadka w Nowym Sączu.

- Ojciec najpierw wyżywał się na mamie, a potem, gdy jej już nie było - na mnie - opowiadała Anna S. - Bił, wyzywał, wyrzucał z domu. Pamiętam, że kiedy Piotrek był mały, zamykałam go w pokoiku, żeby ochronić go przed gniewem ojca. Kiedy musiałam się wyprowadzić, a brat został z nim, zaczęło się znęcanie nad Piotrkiem. Ojciec biegał za nim z siekierą wokół bloku, innym razem zranił go nożem. Potem Piotrek dorósł i już nie był bezbronny. Ale wtedy zaczęli razem pić i razem się bić.

Anna S. opowiadała, że matka przez dłuższy czas nie interesowała się nimi. Dopiero kilka lat temu nawiązali z nią kontakt, gdy okazało się, że problemy z alkoholem ma już za sobą. W jesieni 2008 roku Piotrek zamieszkał w Sanoku z babcią i matką.

Zdaniem siostry oskarżonego - nic nie wskazywało na to, że między nimi były konflikty.

- Dzwoniłam do nich regularnie. Babcia nie skarżyła się na Piotra, a on też był zadowolony ze wspólnego mieszkania. Opowiadał, że szuka pracy. Cieszył się, bo babcia kupiła mu na raty komputer.
Anna S. przyznała, że babcia także nadużywała alkoholu. - Jak byłam u niej na wakacjach, widziałam, że niemal codziennie wieczorem musiała się napić wina albo piwa.

Marzena G, matka oskarżonego, odmówiła dziś składania zeznań przed sądem .

W marcu ub. roku, gdy doszło do zabójstwa, przebywała za granicą. Piotr mieszkał tylko z babcią. Lekarz, który przeprowadzał sekcję zwłok mówił dziś w sądzie, że 75-letniej kobiecie zadano nawet kilkadziesiąt uderzeń, w tym co najmniej kilka pięścią w twarz. Potem sprawca przygniótł jej klatkę piersiową kolanami, łamiąc prawie wszystkie żebra.

Piotr G. nie przyznaje się do zabójstwa babci. Mówi, że nic nie pamięta.