Słabą herbatę rooibos można podawać niemowlakom

Herbata najlepiej smakuje w filiżankach lub kubeczkach z cienkiej porcelany. Woda ma być miękka, z małą zawartością soli mineralnych, najlepiej źródlana, kryniczna. Kranówkę warto odstawić na 12 godzin w otwartym naczyniu albo używać filtrów przepływowych. Czarne herbaty zalewamy wodą tuż po wrzeniu. Parzone do 3 minut pobudzają, a dłużej działają relaksująco. Po zaparzeniu zawsze oddzielamy napar od liści, bo wtedy unikamy bardzo gorzkiego smaku.

Kosztowanie herbat dziecko zaczyna od słabych naparów z ziół - rumianku, lipy, kopru włoskiego, mięty, melisy lub kminku. Smaki wzbogacą mu również napary z suszonych owoców, malin, dzikiej róży, czarnego bzu.

Kiedy przekroczy roczek-półtora można rozszerzyć listę napojów o zdrową rooibos błędnie zwaną czerwoną herbatą. To susz przygotowywany z afrykańskiego czerwonokrzewu herbacianego - wygląda jak drobno pocięta trawa w rudoczerwonych barwach.

Zawiera antyutleniacze, witaminy i minerały, pozbawiony jest kofeiny, ma niski poziom garbników. W sprzedaży występuje solo lub z dodatkami suszonych owoców, niebieskiego chabru.

Znawcy dziecięcej diety dowodzą, że słabą rooibos można podawać nawet niemowlakom. Prawdą jest, że im więcej smaków i zapachów wypróbuje we wczesnym dzieciństwie, tym więcej potraw zaakceptuje w dorosłości.

Małgorzata Chmiel, prowadząca sklepik "Esencja" (z herbatami, kawą i porcelaną) w Rzeszowie, poleca napar z afrykańskiego czerwonokrzewu kobietom ciężarnym, bo zmniejsza zgagę, łagodzi mdłości, skurcze żołądka, bezsenność i depresyjne nastroje, wyrównuje poziom cukru we krwi, wspomaga odchudzanie.

Pani Małgorzata przestrzega przed podawaniem małym dzieciom kawy, herbaty i napojów typu cola, ponieważ zawierają pobudzającą kofeinę, która może przyczyniać się do nadpobudliwości u dzieci.

- Mocna herbata wpływa negatywnie na przyswajanie żelaza u małego dziecka - mówi. - Unikajmy też podawania malcom napojów mocno słodzonych, gazowanych i nierozcieńczonych soków owocowych, bo zawierają za dużo cukru i bywają zbyt kwaśne.

Mięta w święta

Akcesoria - dzbanki (najlepiej kuliste), filiżanki, kubki porcelanowe lub ceramiczne, skapki (miniaturowe talerzyki w różnych kształtach), na które odkładamy zużyte saszetki. W domu przydają się zaparzacze - mogą być sitka metalowe w formie łyżeczki, kuli umocowane na łańcuszku albo wkłady porcelanowe, bambusowe, metalowe.

Owocowe i ziołowe herbatki (mieszanki owocowe nie należą do herbat) wspierają organizm w zdrowiu i przywracają równowagę w chorobach. Jesienią i zimą warto mieć w spiżarni herbatkę malinową, z czarnego bzu, z hibiskusa, żurawiny, leśnych owoców.

- W święta przyda się miętowa, rumiankowa, senesowa, kiedy przedobrzymy z tłustymi potrawami, a z melisy - kiedy gość podniesie nam ciśnienie - mówi właścicielka "Esencji".

- Owocowe mieszanki wzbogacane są suszonymi, kandyzowanymi lub liofilizowanymi owocami, płatkami kwiatów, rodzynkami, migdałami, cynamonem, kokosem. Pijemy je gorące lub chłodne, z dodatkiem cukru albo miodu.

Zaufaj zielonej herbacie

Polacy rozsmakowują się herbacie od II połowy XVII w. Bliższy nam wiekowo Jeremi Przybora pisał: "Z rozkoszy tego świata/ilości niepomiernej/zostanie nam po latach/herbaty szklanka wiernej". Zależnie od smakowych i zdrowotnych potrzeb pijamy herbaty czarne (najwięcej), białe, zielone.

Jakościowo najlepsze są sypkie, liściaste pozwalające uzyskać wyraźny smak i aromat, ocenić wzrokowo liście duże, mniejsze. Polka - częściej ona wybiera gatunek i parzy herbatę - doceniła zarówno smakowe, jak też zdrowotne walory zielonych, niefermentowanych liści.

Świeżo zerwane są wstępnie suszone, zwijane, umieszczane w gorących naczyniach i przypiekane tak, aby nie dochodziło do fermentacji.

Małgorzata Chmiel uważa zielone herbaty za najzdrowsze. Chronią przed zmianami mutagennymi w komórkach, oczyszczają organizm z toksyn, są moczopędne, obniżają poziom cholesterolu, zapobiegają próchnicy, sprzyjają układowi krwionośnemu i sercowo-naczyniowemu.

Witamina B2 zawarta w tej herbacie uelastycznia powłoki skórne, a P i K wzmacnia naczynia włosowate. Japończycy piją zieloną po każdym posiłku, ponieważ ułatwia trawienie. W rzeszowskiej "Esencji" zielone gatunki znacznie wyprzedziły czarne, bo stanowią aż 80 proc. dziennej sprzedaży.

Najpopularniejsze to czyste herbaty bez smakowych dodatków, jak - gunpowder, sencha, bancha. Każda z wymienionych może zawierać dodatki smakowe - ananasy, kokosy, pomarańcze, cytrynę, grejpfruta.

Uwaga! Zielone herbaty nie lubią wrzątku, zalewamy je wodą o temp. 70-80 stopni C, parzymy pod przykryciem 2-3 minuty. Cedzimy, jeśli nie parzyliśmy w kubku z ceramicznym, metalowym lub kokosowym sitkiem-wkładem. Zielone herbaty są bardzo wydajne, bo można zalewać je trzykrotnie, a niektórzy dowodzą, że pięciokrotnie (tak, tak!).

Biała herbata to arystokratka

Białą herbatę (najdroższą wśród herbat) smakosze nazywają arystokratką. Ma wykwintny, subtelny, delikatny smak, powstaje z pączków liści zanim te się rozwiną. Cały proces produkcji pozostaje wyłącznie w ludzkich rękach.

Zachowuje najciekawszy smak, kiedy zalewamy ją wodą o temp. 80-85 stopni C, trzymamy pod przykryciem 5-7 minut. Można ją zaparzać trzykrotnie. Ma wiele zalet zielonej - oczyszcza organizm, obniża cholesterol, powstrzymuje rakowe zwyrodnienia komórek, dostarcza sporo witaminy C.