Strażak z Rzeszowa najlepszy na świecie wśród mundurowych w swojej kategorii

Zgadza się.

Strażak powołany jest do tego, żeby pomagać i służyć innym osobom, a także działać prewencyjnie. Przede wszystkim strażak postrzegany jest jako ratownik, jako osoba, która pomaga w zagrożeniach.

Proporcjonalnie można powiedzieć, że same pożary, z czym strażak wcześniej był kojarzony, to może jest około 30 procent naszych działań, a pozostałe 70 procent to są zupełnie inne działania, m.in. ratownictwo techniczne, chemiczne, wysokościowe, wodne, a ostatnio działania związane z pandemią Covid-19, czy teraz z wojną na Ukrainie. Oprócz tego, że wykonuję swoją pracę strażaka, pomagam innym to, tak jak każdy strażak ma w obowiązku, dbam o swoją sprawność fizyczną, która pomaga przy działaniach związanych z ratownictwem. To jest też sposób odreagowania od tych wszystkich naszych działań ratowniczo-gaśniczych. Moim stało się bieganie. Na początku zaczynałem sobie tak rekreacyjnie, raz w tygodniu, biegać, a później zwiększałem ilość treningów. Wyniki były coraz lepsze i wciągnąłem się w bieganie. Pracując, jeszcze w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Rzeszowie, mogłem reprezentować strażaków z Rzeszowa, z Polski na zawodach zagranicznych i w kraju.

To było osiem lat temu. Był cykl biegów zorganizowanych przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, gdzie strażacy w ciągu kilku biegów od lutego do jesieni mogli spotykać się na zawodach i tam z roku na rok osiągałem wyższe miejsca, aż do pierwszego w kategorii open. W ten sposób dostałem się do reprezentacji Państwowej Straży Pożarnej w biegach, gdzie mogliśmy wyjeżdżać wspólnie na zawody międzynarodowe organizowane przez Komendę Główną m.in. do Włoch czy Francji. W pewnym momencie stworzyliśmy na Podkarpaciu z kilkoma kolegami strażakami grupę, gdzie jeździliśmy na Mistrzostwa Świata Policjantów i Strażaków. Zaczęliśmy od Los Angeles, później Korea Płd. Hiszpania, Chiny, Portugalia. Teraz Mistrzostwa Świata Policjantów i Strażaków odbyły się w Winnipeg w Kanadzie i reprezentowałem Port Lotniczy Rzeszów „Jasionka”, gdzie od 2,5 roku pracuję jako strażak w Lotniskowej Służbie Ratowniczo-Gaśniczej.

Startowałem w 3 konkurencjach. W półmaratonie publicznym zająłem trzecie miejsce w kategorii open, wśród służb mundurowych byłem drugi, a w swojej kategorii wiekowejJ zwyciężyłem. Również złoto w swojej kategorii zdobyłem w biegu przełajowym i na stadionie na dystansie 5 000 m. Ten sukces na pewno nie byłby możliwy bez wsparcia rodziny, trenerki i wielu firm, które pomagają mi od wielu lat do tej pory.

Na tych mistrzostwach znalazłem się dzięki pomocy i wsparciu Portu Lotniczego Rzeszów „Jasionka” i mam nadzieję, że godnie i dobrze reprezentowałem zarówno port lotniczy, strażaków, jak i Polskę.

Ogromne zaskoczenie spotkało nas ze strony Polonii w Manitobie. Kibicowanie, spotkania w domach, pomoc w dotarciu na zawody, wspólne wyjazdy, zwiedzanie... Byliśmy zapraszani na kolacje, śniadania i świętowanie sukcesów.

Jest dużo pozytywnych rzeczy. Organizacja jest na dobrym wysokim poziomie. Duża ilość wolontariuszy. Organizatorzy zadbali o bezpłatny transport na terenie miasta Winnipeg podczas mistrzostw. Jeżeli chcieliśmy coś pozwiedzać, to mogliśmy poruszać się po mieście bezpłatną komunikacją poruszać po mieście. Bardzo spokojne miasto, aczkolwiek zdziwiła nas duża ilość osób bezdomnych, znajdujących się już od rana na ulicach w centrum miasta.

W całych igrzyskach wystartowało ponad 8,5 tysiąca zawodniczek i zawodników z całego świata.