Tych dzikich roślin nie zbieraj i nie jedz! Są toksyczne i lepiej omijaj je z daleka. Nie wszystko, co dała natura, jest dla nas dobre

– Powinniśmy pamiętać o tym, że chwasty żyjąc z nami tak blisko od setek lat, często były także błogosławieństwem. To właśnie chwasty były pierwszymi uprawami, pierwszymi lekarstwami, to z nich wreszcie przygotowywano wiele potraw – mówi prof. dr hab. Zuzanna Sawińska, Katedra Agronomii, Wydział Rolnictwa, Ogrodnictwa i Bioinżynierii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Wiele roślin ignorujemy i traktujemy jak coś uciążliwego, przeszkadzającego, a tak naprawdę są jadalne i zawierają wiele składników odżywczych. Wcale nie trzeba mieszkać na wsi, na łonie natury, najlepiej pośrodku niczego, żeby móc korzystać z bogactwa natury. Tak naprawdę wszędzie, gdzie się rozejrzymy, otacza nas bogactwo natury, która świetnie sprawdzi się jako główny składnik obiadu lub dodatek do sałatki.

Chwast kojarzy nam się z czymś negatywnym, z czymś z czym trzeba walczyć i eliminować, a tak naprawdę są to niezwykle wartościowe rośliny, które wykorzystujemy nie tylko w kuchni.

– Powszechna definicja chwastu mówi nam, że jest to każda roślina niepożądana w łanie roślin uprawnych. Różnica pomiędzy chwastami a tym, co można nazwać godnymi szacunku roślinami, ma nie tyle charakter botaniczny, co jest wynikiem ludzkich ocen ich wartości. Chwasty rosną tam, gdzie są niechciane i wypierają rośliny, które dla nas z różnych względów są cenne, takie jak rośliny uprawne, kwiaty. Richard Mabey nazywa chwasty „intruzami”, „partyzantami warzywnymi” i „wyjętymi spod prawa” – wymienia prof. Zuzanna Sawińska.

Wśród najbardziej popularnych dzikich roślin, które znajdziemy na łące i możemy z powodzeniem zjeść, znajdują się:

• mniszek lekarski,
• pokrzywa,
• podagrycznik,
• forsycja,
• czarka,
• dzika marchew,
• babka szerokolistna.

Idąc za bardzo pożyteczną modą jedzenia kwiatów ogrodowych i dzikich roślin, możemy się zapędzić, uznając, że wszystko, co daje nam natura, możemy zjeść. O tym, że muchomor nie jest jadalny, chociaż stosowany w farmaceutyce, wiedzą wszyscy już będąc dziećmi. Ten czerwony z białymi kropkami wygląda bajkowo, często zresztą w książkach dla dzieci się pojawia, ze względu na swoją urodę. Nie pomylimy go z niczym innym. A co z innymi roślinami?

Pozostając przy muchomorach, sromotnikowy może być pomylony z jadalną czubajką kanią, dlatego przed grzybobraniem warto wiedzieć, czym te dwa grzyby się od siebie różnią.

Zaczynając od kapelusza – ten u kani jest pokryty łatkami i ma na środku charakterystyczny garb. Ten u muchomora niekoniecznie ma łatki (może mieć, ale nie musi), a u góry jest płaski lub wypukły. Pierścień u kani można przesuwać, a u muchomora jest przyrośnięty do trzonu. W przeciwieństwie do muchomora, trzon kani jest pusty w środku.

Dotkliwie parzący barszcz Sosnowskiego bywa czasami mylony z koprem lub arcydzięglem. Zobacz galerię zdjęć, aby upewnić się, które rośliny są toksyczne i nie można ich jeść.

Wiedza o roślinach toksycznych jest istotna dla rolnictwa (żywienie zwierząt paszami z łąk i pastwisk), osób zbierających dzikie rośliny jadalne np. uprawiających hobby w rodzaju surwiwal oraz dla toksykologów i osób, które uległy przypadkowemu zatruciu po zjedzeniu trujących roślin – podaje Atlas Roślin.

Źródło: Atlas Roślin