Wiosenne prace w ogrodzie: Wysadzamy kwiaty, krzewy ozdobne i drzewa

Natomiast krzewy, które pochodzą ze szkółek kontenerowanych, czyli z doniczek lub innych pojemników, możemy wysadzać przez cały okres wegetacji. Można to zrobić nawet w lipcu, pamiętajmy jedynie o systematycznym podlewaniu roślin.

Zarówno tych wysadzanych z gołym korzeniem, jak i kontenerowanych. Chodzi o to, żeby roślina się przyjęła i odpowiednio rozrósł się system korzeniowy w nowej glebie.

Jak zapewnia Anna Cieszyńska, główny specjalista ds. warzywnictwa w PODR w Boguchwale, okres wiosenny jest zdecydowanie lepszy do zakładania jagodnika, ogrodu czy sadu, ze względu na to, że mamy sporą ilość wilgoci.

Mieliśmy też wcześniej okres jesienny do przygotowania gleby pod sadzonki, a więc odpowiednie jej spulchnienie, nawiezienie oraz odchwaszczenie.

Natomiast okres jesienny jest o tyle ryzykowny do wysadzania drzewek czy krzewów, jeśli przyjdzie wczesna zima z silnymi opadami śniegu i mrozem, kiedy jeszcze korzenie nowych roślin nie przerosły gruntu, mogą wystąpić spore problemy i rośliny mogą się nie przyjąć.

Jak pielęgnujemy róże

Jesienią, przygotowując róże do zimy, przycinamy je i zakładamy kopczyki, czyli obsypujemy ziemią. Teraz mamy najlepszy okres, aby te kopczyki rozgarnąć. A jeśli ktoś okrył je dodatkowo stroiszem, usuwamy gałązki świerka czy innej rośliny iglastej i przeglądamy, jak pędy róż przezimowały.

Obecne dni dobrym terminem do sadzenia róż. Pamiętajmy, aby sadzonka miała przynajmniej trzy mocne, żywe pędy. Zaś przygotowany dołek pod sadzenie musi być zdecydowanie większy niż system korzeniowy rośliny.

Na dnie dołka usypujemy nieduży kopczyk, po czym korzenie zasypujemy, udeptujemy, następnie sadzonkę lekko podciągamy do góry, aby ziemia dostała się pomiędzy wszystkie korzenie. Istotne, aby nasze róże zasadzić na taką samą głębokość, na jakiej rosły w szkółce. U dołu rośliny bardzo łatwo dostrzec, dokąd sięgała ziemia.

W przypadku roślin iglastych, zarówno rosnących swobodnie w ogrodzie czy też w różnych pojemnikach i wazonach powinnyśmy je wiosną dokładnie obejrzeć i zajrzeć do środka. One są bardzo piękne na zewnątrz, natomiast w środku igły często odpadają.

- To naturalny proces, gdyż część rośliny, która jest wystawiona na światło słoneczne rozwija się pięknie, natomiast w środku igły obumierają. Dlatego należy usunąć opadłe igły ze środka rośliny, w przeciwnym razie będą gromadziły dużą ilość wilgoci, a na obumarłych igłach rozwiną się zarodniki grzybów, które wywołają różne choroby występujące na iglarkach - tłumaczy A. Cieszyńska.

Zanim zakupimy tuje do zasadzenia, należy wiedzieć, aby wybierać zawsze okazy grube i zdrowe. Jeśli kupujemy tuje kopane z gruntu, należy dobrze się przypatrzeć bryle korzeniowej, czy jest zdrowa i niepołamana. Nie wybierajmy tui chudych ani wysokich, ponieważ nigdy nie będą one na dole gęste.

W miejscu sadzenia tui należy usunąć trawę i wypielić. Tuja nie lubi towarzystwa trawy i chwastów, z którymi musi walczyć o składniki odżywcze. Jeśli z tui robimy żywopłot, wówczas należy usunąć i wypielić cały pas ziemi.

Pamiętajmy, że dla iglaków bardzo istotne jest nawożenie. Jeśli zasilimy je nawozami np. firmy Substral, wówczas nasze rośliny będą w lepszej kondycji i silniej wybarwione. Jeśli zauważymy, że igły naszych krzewów zaczynają żółknąć, zastosujmy nawóz Substralu o nazwie "Magiczna Siła", który zawiera dużo żelaza. Możemy go zastosować zarówno w formie oprysku, jak i granulek, które rozsypujemy wokół drzewa czy krzewu.

Należy pamiętać, że każdy krzew ma system korzeniowy bardziej rozgałęziony niż korona rośliny, dlatego powinniśmy rozsypywać nawóz nie blisko pnia tylko na jego obrzeżach. Zastosowane nawozy dobrze jest przykryć ziemią albo przynajmniej rozgarnąć, gdyż wtedy rozpuszczą się odpowiednio pod wpływem wilgoci.

U iglaków często występuje też brązowienie igieł. Możemy temu zaradzić poprzez zastosowanie nawozu zawierającego magnez. Można go podawać w formie oprysku albo granulek. Są też nawozy długo działające, 100-dniowe do iglaków, które poprawiają ich kondycję i wybarwienie.

W tych dniach należy zdjąć z roślin ozdobnych wszelkiego rodzaju osłony, które założyliśmy jesienią. Wszelkie okrycia powinniśmy ściągać z roślin w dzień chłodniejszy albo pochmurny, aby zdążyły się one zaaklimatyzować i zahartować.

Nieusunięte w porę osłony będą powodowały podniesienie temperatury i zbyt szybki wzrost pąków i nowych pędów. Poza tym, zbyt wysoka temperatura pod folią spowoduje nagromadzenie się nadmiernej ilości wilgoci i rozwój grzybów, które są źródłem różnych chorób.

Jak sadzić kwiaty z rozsady

Druga połowa kwietnia to również dobry czas do wysadzania kwiatów wyprodukowanych z rozsady. Wysadzamy i ukwiecamy więc nasze rabaty bratkami, stokrotkami, niezapominajkami. Przy okazji nawozimy też nasze rośliny cebulowe, które wysadziliśmy jesienią, gdyż w niedługim czasie one zakwitną.

Pamiętajmy, aby po przekwitnięciu roślin cebulowych, takich jak tulipany czy narcyzy, urwać przekwitłe pędy, gdyż wszystkie związki, asymilaty, które wytwarza roślina, powinny być zmagazynowane w cebuli, więc nie dopuszczajmy do sytuacji, żeby szły na produkcję nasienia.

Kwiecień to także dobry czas do przesadzania, czyli dzielenia bylin m. in. rozchodników. Zwłaszcza tych, które kwitną późnym latem lub wczesną jesienią. Wystarczy, że taką roślinę wykopiemy i podzielimy w zależności od egzemplarza na 2 do 4 części i nasadzimy w nowym miejscu.

Obecne dni są dobrym czasem do sadzenia traw ozdobnych. Jeśli mamy w ogrodzie trawy z poprzednich lat, to należy je przyciąć, aby wypuściły nowe źdźbła.
Na świerku może pojawić się ochojnik świerkowy, zaś na modrzewiu mszyca.

Często widzimy jak do poszczególnych igiełek na modrzewiu przylepione są takie niby kłaczki. A nie są to żadne pyłki czy nasiona, tylko właśnie mszyca.

Ochojnik świerkowy wytwarza jakby maleńkie szyszeczki. Jeśli świerk był sadzony w poprzednim roku, to obecny okres dobry jest do zastosowanie środka o nazwie "promana", który zniszczy mszyce.

Sadzenie drzew może odbywać się w dwóch porach roku - wiosną i jesienią.

Jesienny okres sadzenia drzew liściastych jest długi - wynosi 5-6 tygodni, nawet do 2,5 miesiąca. Trwa od zrzucania liści aż do przymrozków, czyli od pierwszych dni października do połowy lub końca listopada. Wiosenny okres sadzenia jest zdecydowanie krótszy. Jego długość wynosi około 3 tygodni. O tej porze roku należy sadzić drzewa późno kończące okres wegetacji, a więc brzozę, dąb, grab, orzech, czy akację.

Wiosną sadzimy również drzewa i krzewy wrażliwe na mróz, jak magnolia, czy tulipanowiec. Jeżeli gatunki te sadzimy jesienią, należy korzenie ich zabezpieczyć przed mrozem warstwą torfu lub liści, a górną część owinąć słomą lub osłonić matami.

W zależności od gatunku drzew, do sadzenia stosuje się odległości umożliwiające swobodny rozwój korony, a więc 5, 10, 15 i 20 m.

Nie zapominajmy o ważnej zasadzie: na glebach ciężkich sadzimy raczej wiosną, zaś na lekkich - jesienią. Jeżeli chodzi o drzewa iglaste, to wiosennym okresem ich sadzenia jest czas od połowy kwietnia do połowy maja.