Wychowanek Stali: gol na Wyspiańskiego smakował wyjątkowo

Ten zwycięski gol przy Wyspiańskiego musiał ci wyjątkowo smakować, jako stalowcowi?Nie da się ukryć, że tak (śmiech). Na dodatek było to moje pierwsze trafienie w pierwszej drużynie Lechii.

Resovia was czymś zaskoczyła czy to wy ją zlekceważyliście?W założeniach wynik był sprawą mniej ważną, bardziej chodziło o przećwiczenie nowej taktyki, ustawień na boisku przygotowanych przez naszego nowego trenera.

Nowa "miotła" w szatni motywowała was dodatkowo?Gdy przychodzi nowy trener, to każdy chce się pokazać, każdy ma czystą kartkę do zapisania. Nie wiem, czy mój ligowy debiut nastąpi w najbliższych dniach, czy miesiącach, ale czekam z utęsknieniem.

Kiedy dowiedziałeś się o tym, że Lechia się tobą interesuje?Niedługo przed końcem poprzedniego sezonu, bo nasze mecze obserwował dyrektor klubu Marek Jóźwiak. Ale dopiero w przerwie letniej podpisaliśmy kontrakt.

Stal Rzeszów podobno próbowała cię zatrzymać ,twierdząc, że masz jeszcze czas na transfer. Podobno jednak razem z rodzicami się uparliście?...Nic nie wiem o tym, żeby działacze Stali dzwonili do mnie albo do taty, proponując nowy kontrakt.

To duży przeskok z III ligi do ekstraklasy?Ogromny. Jeżeli trener robi dwa treningi dziennie, to poza jedzeniem i odpoczynkiem nie ma już czasu na nic innego.

Jak ci się żyje w Trójmieście? Pierwszy miesiąc był ciężki, czułem tęsknotę za rodziną, znajomymi. Ale im dłużej tam jestem, tym więcej osób znam i jest łatwiej.

Macie w Gdańsku prawdziwą wieżę Babel. Z kim zdążyłeś się już zakolegować?Raczej z młodzieżą. Mieszkam z Przemkiem Macierzyńskim, Adamem Chrzanowskim. Często rozmawiam też z nieco starszym Adamem Buksą.