Wystawa "Dwie inflacje - dwie reformy" w Leżajsku

Wystawa "Dwie inflacje - dwie reformy" prezentowana w Muzeum Ziemi Leżajskiej pokazuje dwa istotne fragmenty dziejów pieniądza w Polsce w XX wieku. Po pierwsze, reformę finansów państwa przeprowadzoną przez Władysława Grabskiego u progu II Rzeczypospolitej, której istotą było: naprawa finansów oraz wprowadzenie nowej waluty - złotego. Po drugie, przypomina denominację złotego, przeprowadzoną w Polsce w dniu 1 stycznia 1995 roku, po okresie inflacji przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.

Główny trzon wystawy to prezentacja wybranych przykładów pieniądza państw zaborczych używanego na ziemiach polskich tuż przed wybuchem I wojny światowej i w czasie jej trwania, tzw. pieniądza zastępczego, masowo występującego właśnie w tym okresie niedoborów niskich nominałów pieniądza państwowego. Zobaczyć można będzie marki polskie, pierwszą walutę odrodzonej po okresie zaborów Polski, wprowadzoną jeszcze przez zaborców, która w roku 1923 weszła w stadium hiperinflacji, a przede wszystkim przedstawiona zostanie reforma Władysława Grabskiego i nowa polska waluta - złoty w monetach i banknotach używanych w II Rzeczypospolitej.

Drugi, mniejszy segment omawianej ekspozycji, to przypomnienie polskiej inflacji, już w czasach nam bliższych, przełomu lat 80. i 90. XX wieku (milionowych banknotów, cen z wieloma zerami) i przedstawienie zasad denominacji złotego.

Ekspozycja nie ma charakteru monograficznego, nacisk położony jest na walor edukacyjny. Prezentowany pieniądz to wybór z szerokiej produkcji menniczej i emisji banknotów, mający zilustrować przedstawioną problematykę. Reforma Grabskiego, która ustabilizowała polską walutę, czyniąc ją jedną ze stabilniejszych w ówczesnej Europie, jest mało znanym fragmentem dziejów Polski, a w zgodnej ocenie ekonomistów była jednym z większych sukcesów II Rzeczypospolitej.

Z drugiej strony, szybko odeszły w niepamięć trudności związane z hiperinflacją przełomu lat 80. i 90. Wielu nie pamięta już banknotów o milionowych nominałach i cen, które młodym ludziom wydają się dzisiaj zupełnie nieprawdopodobne, jak chociażby cena gazety - rzeszowskich Nowin, wynosząca pod koniec 1994 roku 4 tys. złotych, a przeciętne wynagrodzenie w Polsce w 1994 roku to ponad 5 milionów złotych. Wystawa przypomina ten, bardzo przecież niedawny, fragment historii polskiego pieniądza.