Zalety gier komputerowych dla małego dziecka

Na przestrzeni ostatnich lat szeroko rozumiane gry komputerowe zyskały sobie rzesze fanów z całego globu i w każdej grupie wiekowej, choć przeważają w gronie graczy, jak można się domyślić, przede wszystkim ludzie młodzi, a także dzieci, na których skupimy się w dzisiejszym artykule w szczególności. Tematyka gier komputerowych, konsolowych i tych przeznaczonych na urządzenia mobilne jest bardzo różna, a co za tym idzie znajdziemy produkcje, które są adresowane odpowiednio do starszych graczy, jak też nastolatków i oczywiście najmłodszych graczy, dopiero wkraczających nie tylko w świat elektronicznej rozrywki, ale także w społeczeństwo i zaznajamiających się ze światem poza ekranem monitora, telewizora czy wyświetlacza. Pojawia się bez wątpienia pytanie: czy z gier komputerowych jako zjawiska niejednokrotnie demonizowanego i którego wady często podkreślane były w mediach, może w rzeczywistości wypłynąć dla dziecka coś pożytecznego i biorącego udział w jego rozwoju oraz edukacji?

Odpowiedź może być dla osób niezaznajomionych rzeczowo z tematem zaskakująca, mianowicie: tak, jak najbardziej. Młody gracz, najlepiej przy kontroli rodzica, może przebierać w mnogości gier przeznaczonych specjalnie dla najmłodszych odbiorców, jak na przykład wszelkiej maści produkcje edukacyjne, stworzone z myślą właśnie o tej grupie wiekowej, czy też innych gatunkach, również odpowiednich dla tego specyficznego grona odbiorców – obecnie wspomniane wcześniej produkcje edukacyjne są równie kształcące, co interesujące, ale w zamierzchłych czasach elektronicznej zabawy młodzi ludzie sięgali nierzadko po gry niekoniecznie przeznaczone dla osób na ich etapie rozwoju; nie miało to często tak naprawdę żadnych negatywnych konsekwencji, ale zdarzały się przypadki dzieci agresywnych czy ogólnie w niezdrowy sposób reagujący na rodziców chcących oderwać ich od komputera czy zachęcić do innej aktywności; było to związane z tym, że większość ówczesnych gier „dla starszych” była znacznie bardziej wciągająca niż interaktywne bajki czy pozbawione, z punktu widzenia młodego odbiorcy, zajmujących elementów gry logiczne bądź strategiczne.

Obecnie dużą popularnością cieszy się granie całą rodziną i nie tyle kontrolowanie tego, z jakimi treściami obcuje nasze dziecko spędzając czas przy komputerze czy konsoli, ale także zabawa razem z nim, co pozwala nie tylko na zacieśnienie więzi, ale stanowi bardzo przyjazny sygnał dla dziecka, a przy tym możemy nauczyć je radzenia sobie z porażką i niekiedy upewnienie się, że określona produkcja jest rzeczywiście odpowiednia dla naszej pociechy - stwierdza portal Poki. Powstały nawet gry tworzone z myślą o cieszeniu się nimi właśnie w taki sposób, czyli gry familijne – odpowiednie dla osób w każdym wieku, dziewcząt i chłopców, sprawiające mnóstwo frajdy, projektowane z myślą o wielu graczach i wprowadzające między nich elementy zdrowej rywalizacji bądź wprost przeciwnie: zmuszające do współpracy we wspólnym rozwiązywaniu problemów i pokonywaniu przeszkód jakie mogą stanąć na drodze.

Gry komputerowe uczą też wielu przydatnych umiejętności i zachowań same z siebie; zaliczyć do nich można, między innymi, zdolność podążania za instrukcjami – a konkretniej czytania ze zrozumieniem i wykorzystywania wiedzy teoretycznej w praktyce poprzez zastosowanie się do ogólnych wskazań danych przez twórców. Nie można też zapomnieć o zmuszaniu gracza do stawiania czoła mniej czy bardziej skomplikowanym problemom, zarówno poprzez udostępnienie mu określonych narzędzi i wskazówek mogących posłużyć do tego celu, jak także wprowadzenie elementu polegającego na samodzielnym odszukaniu drogi lub metody działania i wykorzystania jej.

Nie bez znaczenia jest również wpływ gier na zdolności stricte motoryczne, jak koordynacja oko – ręka i wiele innych. Jeśli uważamy, że rozwój dziecka i w tej sferze będzie konieczny możemy zaproponować mu całą gamę produkcji zręcznościowych, akcji czy tak zwanych platformówek. Często kładą one nacisk na wykonywanie kilku akcji jednocześnie, szybkie reagowanie na ciągle zmieniającą się sytuację w grze czy też unikanie rozmaitych zagrożeń wymagających ich obejścia, przeskoczenia lub unieszkodliwienia przy jednoczesnym, dajmy na to, wykonania uniku i wciśnięcia przycisku lub wspięcia się wyżej, choćby na skalną półkę, gdzie gracz nie będzie musiał już obawiać się danego obiektu lub postaci.

Ciekawą opcją dla młodych, ale już nieco dojrzalszych, graczy są również gry strategiczne i ekonomiczne, przykład: dość popularna ostatnio seria gier Kogama – gracz poznaje w nich tajniki zarządzania, nierzadko bardzo ograniczoną, ilością zasobów i wykorzystywania ich w efektywny sposób, co z pewnością przyczyni się do późniejszej gospodarności w dysponowaniu kieszonkowym, a wkrótce również własnymi pieniędzmi i może okazać się użyteczne w pracy na niektórych stanowiskach. Gry strategiczne łączą w sobie też sporo elementów wymienionych przy okazji przytoczonych wcześniej gatunków: na przykład strategie czasu rzeczywistego będą wymagały również szybkiego reagowania i myślenia a przy tym stale „z tyłu głowy” będziemy musieli dbać o „przedsiębiorcze” aspekty prowadzonej rozgrywki, co przyczyni się z pewnością również do rozwoju umiejętności multitaskingu i symultanicznego śledzenia kilku wskaźników oraz sytuacji naraz w taki sposób, aby każdą z nich mieć pod kontrolą.

Podsumowując, z gier komputerowych poza, nierzadko w przesadzony sposób rozgłaszanymi, pewnymi zagrożeniami płyną również, a nie jest przesadą powiedzenie, że jest ich nawet więcej, pozytywy, mogące bardzo przyczynić się do rozwoju naszego dziecka, pomóc mu wykształcić wiele umiejętności przydatnych w życiu, niezależnie od tego, czym będzie chciało się zajmować. Oczywiście powinniśmy dbać o to i monitorować z jakimi treściami w grach komputerowych ma kontakt nasze dziecko, ale w żadnym wypadku nie należy odbierać mu możliwości cieszenia się wirtualną zabawą – przy zachowaniu odpowiednich proporcji i samokontroli, wyniknie z tego sporo dobrego, a dziecko z pewnością doceni, jeśli damy się od czasu do czasu namówić na wspólną rozgrywkę.