Życie po życiu

pochodził z rodziny magnackiej z Rusi Czerwonej. Wychowywał się na dworze Jana Zamoyskiego; później był jego współpracownikiem i przyjacielem, brał udział w jego kampaniach wojennych: przeciwko Moskwie, w Mołdawii i w Inflantach. Największe sukcesy odniósł w wojnie z Moskwą. W 1610 r. pod Kłuszynem rozbił 7-krotnie liczniejsze wojska moskiewskie. Zajął bez walki Moskwę i skłonił bojarów do wyboru na cara królewicza Władysława. Potem został kanclerzem i hetmanem wielkim koronnym, zajął się obroną kresów. Poległ 6 października 1620 r. w bitwie z Turkami pod Cecorą.