77-latka trzyma się świetnie i marzy o większej rezydencji

Zajrzyjmy więc do przeszłości i przypomnijmy, jakie były początki czytelnictwa w powojennym miasteczku.
"Kroniki biblioteki były i są prowadzone lepiej lub gorzej, w zależności od zapału bibliotekarek - kronikarek, często przymuszanych do tej pracy. Niektóre informacje i cytaty z kronik zamieszczone poniżej, mogą budzić zdziwienie swoim nieistotnym znaczeniem z dzisiejszego punktu widzenia, ale świadczą o sprawach i wydarzeniach ważnych w tamtym czasie dla czytelników i pracowników biblioteki, a także dla mieszkańców Ustki" – czytamy na stronie internetowej Biblioteki Miejskiej w Ustce.

Gdy przyjrzeć się bliżej, okazuje się, że owe wytwory pracy przymusowej zawierają wiele znaczących wydarzeń z życia biblioteki, bibliotekarzy i Ustki, choć z datami różnie bywa. Jak na płeć żeńską przystało, biblioteka czasami ukrywała swój prawdziwy wiek.

W 1959 roku obchodzono 10-lecie jej działalności, w 1968 roku 20-lecie, a w 1997 roku 50-lecie. Ostatecznie ustalono, że ustecka książnica narodziła się w roku 1947. Wówczas to, 15 stycznia, powstał w Ustce punkt biblioteczny.

"Drewnianą szafkę z 50 książkami przywozi z kursokonferencji w Szczecinie Janina Salcewicz - pierwsza ustecka powojenna bibliotekarka". Dodajmy, że pionierka szerzenia czytelnictwa wśród ustczan i wczasowiczów była referentką w Zarządzie Miejskim. Pierwszy wpis do księgi inwentarzowej księgozbioru jest datowany na 12 listopada 1947 roku. W roku 1948 punkt biblioteczny przejęła Zofia Orzelska, również urzędniczka. Rok później księgozbiór własny biblioteki liczył 1 233 książki, a liczba czytelników wzrosła do 163 osób, które wypożyczyły 7 585 książek.

Biblioteka mieściła się w małym pokoju w budynku Zarządu Miejskiego przy ulicy Stalina 40, obecnej Marynarki Polskiej. Wyposażenie stanowiły cztery regały, dwa stoliki, cztery krzesła. W kolejnych latach w bibliotece pracowały bibliotekarki: Zofia Dobkiewicz, Danuta Czerska, Wilhelmina Mieguć.

W 1951 roku bibliotekarką i kierownikiem biblioteki została Anna Piórkowska, która zmieniła ułożenie księgozbioru według działów i w porządku alfabetycznym. Gdy zniknął układ numeryczny, trudno było odzwyczaić czytelników od wypożyczania książek po numerach. Od tamtej pory musieli podawać autora i tytuł. W czasie sezonu bibliotekę tłumnie odwiedzali wczasowicze. Dochodziło do około 200 wypożyczeń dziennie w ciągu trzech godzin. To Anna Piórkowska wprowadziła kaucje za wypożyczane przez wczasowiczów książki.

W roku 1952 biblioteka przeniosła się do wypożyczalni i czytelni przy ulicy Kilińskiego, gdzie dzisiaj znajduje się apteka. Rok później pracę w bibliotece rozpoczęły Danuta Cugier jako kierownik i bibliotekarka Stanisława Chalecka. Jednak w nowej siedzibie było bardzo zimno, co odstraszało ludzi od korzystania z czytelni. Prenumerowano też tylko pięć tytułów prasowych: "Głos Szczeciński", "Trybuna Ludu", "Nowe Drogi", "Ogoniok", "Krokodyl".

W roku 1955 rozpoczęły się wieczory bajek, a bibliotekarki i kierownik radiowęzła Wacław Pacho (kapitan Portu Ustka) przygotowali 18 października wieczór głośnego czytania pt. "Iran walczy", który został podany przez Radiowęzeł Ustka. W 1956 roku bajki były już wyświetlane, ponieważ biblioteka zakupiła projektor. Wieczory te cieszyły się dużą frekwencją.

W roku 1957 powstało Koło Przyjaciół Biblioteki, którego wieloletnią przewodniczącą była Izabela Albińska. Ze składek czytelników, organizacji kiermaszów i loterii fantowych, organizowano spotkania autorskie, kupowano nowe książki dla biblioteki i nagrody w konkursach dla czytelników.

Kolejny rok działalności – 1958 przyniósł bibliotece nowy dwupokojowy lokal w budynku Miejskiej Rady Narodowej, a najważniejsze, że ciepły, bo wyposażony w centralne ogrzewanie. To nie były ostatnie przenosiny, bo w 1962 roku władze powiatowe postanowiły wesprzeć bibliotekę kwotą 40 tysięcy złotych, a miejskie – kwotą 25 tysięcy złotych na remont i modernizację. Wówczas książki znowu powędrowały – tym razem do czterech pokoi i dwóch magazynów w lokalu, także przy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, ale z wejściem od ulicy Pawła Findera, dzisiejszej Kaszubskiej. Tu nowością był wolny dostęp do półek.

W tym czasie pracę rozpoczęła Barbara Sebastian. Koło Przyjaciół Biblioteki ze swojej działalności statutowej, m.in. z prowadzenia w sezonie letnim kawiarenki Rossana przy zakładzie kąpielowym MPGK, sponsorowało spotkania autorskie i wycieczki dla czytelników.

29 kwietnia 1964 roku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Ustce podjęło uchwałę w sprawie nadania Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ustce imienia gen. Mariusza Zaruskiego. Kierowniczką była wówczas Danuta Cugier. Rok 1967 zapisał się na stronach Kroniki kupnem magnetofonu szpulowego, zakończeniem pracy Danuty Cugier i objęciem stanowiska kierownika przez Barbarę Sebastian, która kierowała placówką aż do emerytury w 1990 roku.

Lata 70. tętniły życiem w oddziale dziecięcym, a w czytelni brakowało miejsc. Biblioteka wzbogacała się o kolejne tomy. Organizowała mnóstwo spotkań autorskich.

W latach 1982-1983 oddział dziecięcy prowadzony przez Marię Fronczak został przeniesiony na ulicę Wczasową. Gdy w 1986 roku nastąpiło połączenie usteckich samorządów – miasta i gminy, połączono też biblioteki pod nazwą Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy w Ustce z filiami w miejscowościach Charnowo, Duninowo, Objazda, Zaleskie. Dyrektorem biblioteki pozostała Barbara Sebastian. W roku 1988 pożegnano starą siedzibę i księgozbiór, także z oddziału dziecięcego, przeniesiono do obecnego lokalu przy ulicy Kopernika 22. W czytelni starej biblioteki utworzono filię, która przetrwała do 1991 roku.

W roku 1990 dyrektorem została Halina Aftarczuk, a po jej odejściu ze stanowiska w 1992 roku Biblioteka Miejska na pół roku została połączona z Domem Kultury. Dyrektorem Miejskiego Centrum Kultury został Józef Jaskuła, a kierownikiem biblioteki Gabriela Rodziewicz. Wtedy też do biblioteki trafiła pierwsza kserokopiarka.

W roku 1997 Biblioteka Miejska im. gen. Mariusza Zaruskiego w Ustce 50-lecie obchodziła 3 grudnia. W 1999 roku biblioteka miała pięć komputerów i dostęp do Internetu. Do bibliotecznego programu MAK wprowadzono już 28 089 opisów katalogowych. W 2004 pracę w bibliotece rozpoczęła Agnieszka Klimaszewska, obecna dyrektor.

W ciągu tych lat Biblioteka Miejska w Ustce zorganizowała setki spotkań z pisarzami, dziennikarzami, historykami, malarzami, grafikami, rzeźbiarzami, żeglarzami, podróżnikami. Odbyły się tysiące spotkań, wydarzeń, imprez, wspólnych czytań, wystaw, w tym jedna z najciekawszych "Otwieramy szuflady", dzięki której bibliotekarze rozpowszechnili fotografie powojennej Ustki. Biblioteka realizuje wiele projektów, organizuje koncerty, spektakle. Co roku na gali nagradza swoich najwierniejszych czytelników.

Dzisiaj Biblioteka Miejska w Ustce jest miejscem, w którym spotykają się słowo, obraz, muzyka, ale przede wszystkim ludzie. Już nie ci, którzy przed laty stali w kolejce do bibliotecznej lady z zapamiętanym numerem książki. Po nich, wielu innych wiernych czytelnikach i bibliotekarzach, pasjonatach swojej pracy, zostały piękne wspomnienia. A ci, których już nie ma, zatrzymani w kadrze czasu, uśmiechają się pośród książek pachnących szarym papierem.