Czy będzie odstrzał redukcyjny wilków? Posłowie debatują

Do debaty doszło w dniu 21 lutego br., gdyż w Polsce wzrasta liczba tych drapieżników, a co za tym idzie szkód.

Najostrzej ten problem występuje w województwach: podkarpackim i małopolskim oraz warmińsko-mazurskim i podlaskim. W 2022 r. rolnikom wypłacono za szkody kwotę 2,2 mln zł, ale jest to tendencja wzrostowa.

Akcentowano jednak nie tylko wysokość szkód, padły również słowa o rosnącym zagrożeniu dla ludzi.

Podczas posiedzenia przedstawiono dane dotyczące liczebności wilków. Według GUS w Polsce żyje około 4,3 tysięcy drapieżników, a ich populacja od 2024 r. do 2022 r wzrosła trzykrotnie.

Z danymi nie zgodził się prof. Henryk Okarma, wybitny specjalista w zakresie badań dużych ssaków.

– Nie mamy żadnych danych i żadnego systemu liczenia tych zwierząt, tym bardziej nie znane są faktycznie straty – poinformował, podkreślając, że wilk nie jest już gatunkiem zagrożonym, ale uratowanym.

Wilk od 1998 r. od jest w Polsce pod całkowitą ochroną, ale w latach 2000-2022 wydano 52 decyzje o odstrzale. Wykonano ich 13.

Co roku liczebność wilków powiększa się o około tysiąc sztuk, a że są to zwierzęta terytorialne, następuje ich ekspansja, również na tereny zamieszkałe przez ludzi. To rodzi konflikty.

– Wilki trzeba koniecznie policzyć, by wiedzieć jak zarządzać populacją – stwierdził prof. Okarma.

Ze strony niektórych posłów padły słowa o potrzebie zdecydowanego odstrzału redukcyjnego. Ton łagodził przewodniczący komisji Mirosław Maliszewski, który stwierdził, że kluczową sprawą jest policzenie wilków i zastanowienie się, czy ich liczbę trzeba zredukować.

Przeciwko odstrzałom redukcyjnym protestują ekolodzy. Stowarzyszenie dla Natury „Wilk” informuje, że łotewscy genetycy wykazali znaczący wpływ intensywnych odstrzałów na strukturę socjalną populacji wilków żyjących w tym kraju.

– Odstrzały negatywnie wpływają na trwałość grup rodzinnych, zwiększają wymianę osobników rodzicielskich, zmniejszają przeżywalność szczeniąt, wzmagają dyspersję (przemieszczanie się) młodocianych, niezdolnych do samodzielnego polowania osobników na znaczne odległość – przestrzegają obrońcy wilków.

Samorządowcy są jednak w dużej mierze na tak.

– Jesteśmy bezsilni. Od kilku lat nasze działania trafiają na mur. Redukcja populacji wilka to temat tabu i każdy, kto o to postuluje trafia na mur obojętności, kłamstwa i wrogości – uważa Wiesław Sowiński, radny powiatu bieszczadzkiego.

Problem zaś zwiększa się z roku na rok. W gminie Komańcza w 2022 r. odnotowano 40 sytuacji konfliktowych związanych z wilkami, natomiast już w 2023 r. 99, co stanowi wzrost o około 247%. Z danych wynika, że przebywa tzw. „zuchwałych” osobników. To zaś powoduje niepokój społeczny.

– Tu nie ma żartów bo chodzi o bezpieczeństwo ludzi, przede wszystkim starszych i dzieci – uważają władze gminy. – To najsłabsze osoby są najbardziej zagrożone, a przecież znane są przypadki ataków wilka, czy niedźwiedzia na ludzi. W przypadku ochrony wilka i niedźwiedzi nie wystarczy już jedynie ochrona bierna – bez ingerencji człowieka. Uważamy, że trzeba zmienić podejście, bo natężenie sytuacji kryzysowych spowoduje brak jakiejkolwiek kontroli, co już odbija się z niekorzyścią na mieszkańcach, wywołuje strach, straty w hodowli i chowu zwierząt, ale zaczyna również oddziaływać na wilki. O kłusownictwie na te zwierzęta coraz częściej czytamy w mediach. Niestety, nadal jest narracja, że to wilk unika człowieka, aczkolwiek z życia wiemy, że to dziś ludzie unikają wilka.