II liga. Żadna z podkarpackich drużyn nie znajduje się w strefie spadkowej

Po 16 serii spotkań każda z podkarpackich drużyn jest nad kreską i każda ma szanse na awans. Tradycyjne pytanie brzmi, kto chce i stać go na grę w I lidze? Dla równowagi warto wspomnieć, że nikt też nie może być pewny utrzymania…

Ostrożnie...

Największe oczekiwania dotyczące efektów punktowych są w Tarnobrzegu, gdzie trener Tomasz Tułacz zbudował zespół w oparciu o graczy, którzy wcześniej udowodnili swoją wartość w rzeszowskich klubach. W Siarce nikt nie chce słyszeć o miejscu poza pierwszą ósemką, ale ta drużyna to nie dream team. Efektowna wygrana z Pogonią Siedlce budzi szacunek, ale nie ma pewności, czy tarnobrzeski klub jest gotowy na utrzymanie armii zaciężnej przez następne sezony.

Ostrożnie o swoich celach wypowiadano się w Stalowej Woli. Fakty są takie, że w kadrze "stalówki" jest jednak więcej ogranych i zarazem perspektywicznych zawodników niż w Siarce. Stalowa ma jeszcze tę przewagę nad Tarnobrzegiem, że w tym mieście piłka jest absolutnie sportem numerem jeden. Siarka musi konkurować o przychylność wpływowych ludzi i instytucji z m. in. koszykarzami i tenisistkami stołowymi. Stal zaś w przypadku awansu do I ligi znów stałaby się świetną wizytówką tego miasta.
Idealny scenariusz
Beniaminek z Mielca mimo tego, że kadrę ma bardzo szczupłą, obecnie traci do lidera dwa "oczka". Działacze z Mielca mówią jasno, że idealnym scenariuszem jest awans do I ligi.

Dla nowicjuszy wiosna jest zwykle zdecydowanie trudniejsza. Wszyscy zawodnicy póki co powtarzają, że dzięki kapitalnej atmosferze w klubie i profesjonalizmowi trenera Włodzimierza Gąsiora, nie myślą o zmianie barw klubowych. W Mielcu piłkarze prześcignęli w popularności szczypiornistów i są na najlepszej drodze, by zapisać kolejną ciekawą kartę w bogatej historii Stali.

Co z drużyną ze stolicy naszego województwa? Nierówna gra nie wróży wielkiego sukcesu. Biało-niebiescy nie rozpieszczają kibiców i to przy półmetku rozgrywek nie pomaga działaczom w konkretyzacji celu. Rzeszowską Stal teoretycznie stać na wiele, a na razie musi martwić się o utrzymanie.