Rowerowa stolica

Przy czym posiadanie własnego roweru nie jest koniecznością. Pojazd można bowiem bezpłatnie wypożyczyć, na podobnej zasadzie jak to robimy z wózkiem na zakupy w supermarketach. Przy ponad stu stojakach, rozmieszczonych wokół centrum miasta, stoi przytwierdzonych łańcuchami ponad 5 tys. specjalnych rowerów. Za pomocą dwudziestokoronówki odpinamy rower z łańcucha i pedałujemy po centrum Kopenhagi jak długo chcemy. Monetę odzyskujemy, przy każdym dowolnym stojaku, przypinając rower.
Kopenhaskie rowery publiczne różnią się od zwykłych rowerów. Z wyglądu przypominają trochę nasze dawne składaki. Są pomalowane na czerwono, a ich najbardziej charakterystyczną cechą są pełne koła ( bez szprych) i pełne opony, na których nie można złapać kapcia. Za pomocą motylkowej śruby regulowane jest siodełko, co pozwala osobom o różnym wzroście skorzystania z jazdy. Wyprawa poza centrum jest raczej nie wskazana. Rowery bowiem są wyposażone w chipy i ich lokalizacja dla straży miejskiej nie przysparza problemu. Z tego też względu nie powinno się przywłaszczać takiego roweru, tym bardziej, że kara za to wynosi tysiąc koron. System City Bikes działa w Kopenhadze od 1995 r. Jest on nie tylko dużą atrakcją dla turystów, ale też znacznie wpłynął na spadek kradzieży rowerów w mieście. Stojaki z publicznymi rowerami czynne są całą dobę od maja do grudnia.