Tawuła japońska to idealny krzew do małego ogrodu. Zrobisz z niej też żywopłot. Zmienia kolory jak kameleon i znosi niemal wszystko

Tawuła japońska (Spiraea japonica) to krzew idealny. Pewnie znasz ją z widzenia, bo rośnie nie tylko w ogrodach, ale też parkach i zieleni miejskiej. To nieduży krzew liściasty. Kilka odmian dorasta do ponad 1 m wysokości, ale większość jest niższa. Mają ładny, zwarty pokrój, często kulisty. Tawuły japońskie to kwitnące krzewy. Tworzą drobniutkie kwiaty, ale są one zebrane w większe grupy i wyglądają bardzo ładnie. Najczęściej mają odcienie różu, ale są też krzewy kwitnące na biało.

Ale ozdobą tawuły japońskiej są także liście. Ich kolory zmieniają się w ciągu roku. Fantastycznie wyglądają wiosną, gdy mogą być czerwone, pomarańczowe, złote, zielonkawe. Latem nieco się uspokajają i zielenieją (choć są to różne odcienie zieleni, mogą też pozostać złotawe), a jesienią znów zaczynają szaleć i przebarwiać się. Na zimę liście tych krzewów opadają.

Tawuła japońska kwitnie od czerwca/lipca do września/października.

Tawuły japońskie mają dużo pięknych odmian. Różnią się one kolorem liści, kwiatów i w pewnym stopniu wielkością. Wyjątkowo atrakcyjna i popularna jest tawuła japońska Goldflame, która rzeczywiście wygląda jak złoty płomień, szczególnie wiosną, gdy pojawiają się jej młode przyrosty i liście. Trochę bardziej stonowany żółtozielony kolor liści utrzymuje się również latem. Dorasta do 80 cm wysokości.
Inne atrakcyjne odmiany to m.in.:

• tawuła japońska Golden Princess – ma żółtozielone liście przez cały sezon, kwitnie na różowo, jest niska (do 50 cm wys.),
• tawuła japońska Goldmould - ma piękne żółtozielone liście i różowe kwiaty, dorasta do 60 cm wys.,
• tawuła japońska Little Princess – ma żywo zielone liście, kwitnie obficie na różowo, dorasta do 50-60 cm wys.,
• tawuła japońska Golden Carpet – należy do krzewów o złotawych liściach, ale jest wyjątkowo niska, bo osiąga ok. 30 cm wysokości i podobną szerokość, nadaje się więc również do naprawdę małych przestrzeni,
• tawuła japońska Macrophylla – to z kolei jedna z wyższych odmian, bo dorasta do 150 cm wys. Jej młode liście mają czerwony kolor, i takie zabarwienie utrzymuje się na końcach liści również latem,
• tawuła japońska Albiflora – jeśli chcesz mieć tawułę o białych kwiatach, to propozycja dla ciebie (jest średniej wielkości – 50-80 cm wys.).

Poza urodą, zaletą tego krzewu jest to, że… prawie nie ma wymagań. Tawuła japońska lubi miejsca słoneczne (lub w lekkim cieniu) i żyzną oraz lekko wilgotną ziemię, ale w praktyce rośnie na każdym, w miarę typowym podłożu ogrodowym. Znosi mocne słońce. Może też rosnąć w cieniu, ale wtedy nie będzie kwitła, a kolorowe odmiany stracą barwy i zzielenieją, więc w praktyce nie warto jej sadzić w bardziej cienistych miejscach. Poza tym tawuła japońska jest odporna na mróz i miejskie zanieczyszczenia oraz suszę.

Polecamy: Drzewa i krzewy, które znoszą mocne słońce i suszę

Ten krzew prawie nie wymaga pielęgnacji. Jeśli długo nie pada, możesz ją podlać (szczególnie jeśli rośnie w słońcu). Wprawdzie znosi suszę i poradzi sobie bez tego, ale będzie lepiej wyglądać. Możesz ją zasilić nawozem uniwersalnym, doceni też kompost, ale nie wymaga regularnego nawożenia. Jedynym zabiegiem, o którym warto pamiętać, jest cięcie tawuły.

Tę tawułę najlepiej przycinać co roku. Zrób to wczesną wiosną, zanim zacznie wypuszczać liście (w zależności od pogody może to być luty-marzec). Pędy skróć nawet o połowę. Te tawuły kwitną na nowych pędach i to nowe przyrosty najpiękniej się przebarwiają, więc po wiosennym cięciu krzew będzie wyglądał bajecznie.

Te krzewy świetnie nadają się także na niezbyt wysokie żywopłoty. W takim przypadku, jeśli zależy ci na bardziej zwartej formie, możesz je przyciąć także latem. Ale świetnie prezentują się nieco luźniejszej postaci.

Tawułę japońską możesz łączyć z innymi krzewami, ale też kwiatami i trawami. Jest na tyle nieduża i zgrabna, że świetnie wygląda na rabatach kwiatowych. Z krzewów dobrym towarzystwem są m.in.: kwitnące pięciorniki i pigwowce, kolorowe berberysy, czy łatwe w uprawie i również barwne pęcherznice kalinolistne.
Jeśli chcesz mieć tawułę japońską wśród kwiatów, to świetnymi kompanami są wiosenne kwiaty cebulowe, które kwitną, gdy jej liście są najbardziej kolorowe. Przez resztę roku towarzystwo mogą jej zapewnić, np. jeżówki, rudbekie, liliowce – to w słońcu. Natomiast jeśli rośnie w lekkim cieniu, wybierz np. funkie, żurawki, bodziszki żałobne, serduszka, albo… tawułki.

Uwaga: tawuły mają sporo gatunków. Bardzo popularne są m.in. tawuły szare, które kwitną wiosną na biało, a na pierwszy (i nawet drugi) rzut oka trudno się domyślić, że są spokrewnione z tawułą japońską. Natomiast nie myl tawuł oraz tawułek. Mają one podobne nazwy, ale to zupełnie różne rośliny. Tawułki są bylinami – ich części naziemne zanikają na zimę. Zobacz, jak wyglądają tawułki i jak je uprawiać.