W Łańcucie odnowili cmentarz żołnierzy Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej [ZDJĘCIA]

Przypomnijmy historię, skąd w Łańcucie żołnierze ukraińscy.

Od listopada 1918 do lipca 1921 roku stacjonowały tu kolejno: obóz jeniecki a później Główna Ukraińska Stanica Wojskowa (skąd na front walki z Armią Czerwoną wyruszały ukraińskie oddziały wojskowe), zaś po rozejmie polsko – rosyjskim obóz internowania dla żołnierzy Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Po podpisaniu przez Józefa Piłsudskiego i Symona Petlurę układu sojuszniczego została tu sformowana 6. Dywizja Strzelców Siczowych, która wraz z polskimi żołnierzami uczestniczyła w obronie Zamościa przed natarciem konnej armii Siemiona Budionnego. Po zakończeniu kampanii 1920 r. i podpisaniu traktatu w Rydze, w Łańcucie internowano część oddziałów ukraińskich, także tych, które kontynuowały walkę z bolszewikami i na skutek ciężkich strat zmuszone były wycofać się do Polski.

W latach 1918 – 1921 w łańcuckim obozie przebywało w różnych okresach od 2 do 5 tysięcy wojskowych. Decyzją władz polskich obóz stał się także m.in. ośrodkiem pracy oświatowej dla żołnierzy. Przez kilka miesięcy działał tu Ukraiński Uniwersytet Narodowy.

Na przełomie lat 1920-21 w obozie wybuchła epidemia tyfusu, na którą zmarło ponad pół tysiąca żołnierzy. Ich szczątki, pochowane początkowo w kilku miejscach, zebrano ostatecznie na kwaterze cmentarza miejskiego, gdzie spoczywają do dziś.

Pierwszy obelisk „Wiernym synom Ukrainy”, zbudowany tu w 1921 r., uległ w latach 50-ch XX wieku zniszczeniu. Ponownie został zrekonstruowany w 2012 roku. Na obecnym etapie uzupełniono krzyże na kwaterach wojskowych, ustawiono tablice z nazwiskami zmarłych a także ustawiono ścianę z tablicą poświęconą Symonowi Petlurze. Tym samym zrealizowano wszystkie prace, związane z nadaniem ostatecznego wyglądu cmentarzowi wojskowemu Armii URL. Ich zleceniodawcą i inwestorem była Ambasada Ukrainy w Polsce, którą w realizacji przedsięwzięcia wsparły Związek Ukraińców w Polsce oraz Urząd Miasta Łańcuta.

Uroczystość rozpoczęła wspólna modlitwa przedstawiciel cerkwi grecko – katolickiej, prawosławnej i kościoła rzymsko – katolickiego.

- W ubiegłym tygodniu obchodziliśmy stulecie Bitwy Warszawskiej, jakże ważnego wydarzenia w historii Polski, Europy i świata - mówił Andrij Deszczycia, Ambasador Ukrainy w Rzeczypospolitej Polskiej. - Ale dziś także ważny dzień. Jesteśmy w miejscu, w którym oddajemy hołd i pamięć tym, którzy walczyli przede wszystkim koło Zamościa i dzięki swojej postawie nie pozwolili, żeby wojska bolszewickie pod przywództwem Budionnego mogły przebić się do Warszawy. Jesteśmy tutaj, żeby otworzyć ten odnowiony cmentarz żołnierzy i oficerów armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. ale też oddać im hołd. To nasz obowiązek. Za to, ze walczyli za wolność Ukrainy, Polski i Europy od bolszewizmu. Są bohaterami. Ukrainy i Polski. Powinniśmy o tym pamiętać. I o tym, że nasz wspólny sojusz: Ukrainy i Polski jest gwarantem bezpieczeństwa w Europie, a także rozwoju naszych ojczyzn, naszych narodów.

Ryszard Terlecki, wicemarszałek Sejmu przypomniał historię sprzed 100 lat.

- Jesteśmy dziś w jednym z tych miejsc, gdzie zostali pochowani także ci, którzy walczyli pod Zamościem. To ważne wydarzenie w historii naszych narodów. Ten sojusz sprzed 100 lat, kiedy Ukraińcy pomogli nam wygrać wojnę i gdy my musieliśmy bezradnie rozłożyć ręce wobec ich tragedii. Dobry Boże, miej w opiece to miejsce i dzielnych żołnierzy, którzy tu leżą, miej w opiece Polskę i Ukrainę.

- Oddajemy hołd tym, którzy rozumieli, że bez wolnej Rzeczypospolitej nie ma wolnej Ukrainy, a bez niepodległej Ukrainy nie ma niepodległej Rzeczypospolitej

- mówił Jan Kasprzyk, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Podczas uroczystości złożono wieńce i wiązanki pod obeliskiem upamiętniającym żołnierzy Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej oraz pod tablicą z medalionem Józefa Piłsudskiego, upamiętniającą żołnierzy ziemi łańcuckiej poległych w czasie Pierwszej Wojny Światowej i walk w obronie granic wolnej Ojczyzny, w tym w wojnie z bolszewikami.

Posadzono też krzewy kaliny - najpopularniejszej rośliny na Ukrainie, długo kwitnącej. Kalina to symbol Ukrainy i ogniska rodzinnego, miłości i braterstwa.

ZOBACZ TEŻ: "Nie hejtujcie Podkarpacia". Manifestacja na rzeszowskim Rynku