Zaatakowany przez niedźwiedzia Kanadyjczyk przeżył, bo użył scyzoryka

Leżał nieruchomo na ziemi i udawał martwego. Nad nim stał potężny niedźwiedź grizzly i kąsał go co chwila po nogach.

Ostatkiem sił przerażony Colin Dowler wyciągnął scyzoryk, który dwa tygodnie wcześniej dostał w prezencie od ojca i trzymając go obu rękoma pociągnął nim po brzuchu drapieżnika. Pomogło, bestia odpuściła.

45-letni Dowler opowiedział o swojej makabrze leżąc na szpitalnym łóżku w kanadyjskim Vancouver. Mimo bólu i przeżytego strachu cieszył się, że przeżył spotkanie z 200--kilogramowym misiem.

Dowler jechał rowerem górskim po trudnych szlakach 220 km na północ od Vancouver, szukając trasy do góry Doogie Dowler o nazwanej tak na cześć jego dziadka. Pędził starą leśną drogą, kiedy zobaczył niedźwiedzia. - Szedł akurat na mnie - opowiadał dziennikarzowi. - Nie wiedziałem, co robić.

Najpierw opędzał się od intruza kijem, potem rzucił mu na przynętę plecak wypełniony jedzeniem. Gryzzly wydawał się bardziej zainteresowany mną, opowiadał Dowler. Próbował odepchnąć go rowerem, wtedy niedźwiedź rzucił się na mężczyzę i zaciągnął go do rowu kąsając po nogach.

Poczułem ogromny ból i wtedy przypomniałem sobie o scyzoryku, który dał mu ojciec. -Próbowałem go wyjąć z kieszeni, ale czułem się bardzo słaby, niedźwiedź wciąż mnie ranił - wspominał koszmar.

Zdesperowany, by uciec Dowler, który ma żonę i dwie córki, wbił krótkie ostrze w brzuch niedźwiedzia. - Bardzo krwawił - powiedział.

Czołgał się powoli, a zwierzę wciąż się poruszało. Odciął nożem rękaw koszuli i zrobił z niej opaskę na nogę. Próbował wsiąść rower, ale po chwili spadł. Udało się przy drugim podejściu.

Z trudnością przejechał czterokilometrową trasę do pobliskiego obozu leśników, którzy wycinali drzewa. Padł, podbiegli ludzie, udzielili mu pierwszej pomocy i wezwali helikopter, który zabrał go do Vancouver. Lokalna gazeta Campbell River Mirror poinformowała, że funkcjonariusze ochrony później znaleźli i zastrzelili grizzly z raną kłutą brzucha, która wykazywał oznaki „drapieżnego zachowania”.

Dowler: "Myśl o mojej żonie i dzieciach dała mi siłę do walki z niedźwiedziem. Dziękuję bardzo Vito Giannandrea, kucharzowi w obozowisku i czterem pozostałym pracownikom, którzy pomogli mnie obolałemu i rannemu, wezwali śmigłowiec, dzięki temu żyję".