Żądają odszkodowania

W 1996 r. poszkodowany oddał w szpitalu w Łańcucie krew dla operowanej matki. W 2000 r. mężczyzna zachorował na posocznicę. W szpitalu stwierdzono, że jest nosicielem HIV oraz że jego żona także jest seropozytywna. Małżonkowie przypomnieli sobie wówczas, że przed oddaniem krwi w Łańcucie poddali się testom na HIV. Pojechali, by sprawdzić wyniki. Odesłano ich do Centrum Krwiodawstwa w Rzeszowie. Tam dotarli do dokumentacji z 1996 r. Okazało się, że stwierdzono wtedy, iż mężczyzna jest nosicielem HIV. Małżeństwo ma pretensje, że o tym fakcie nie zostało powiadomione i dlatego zaraziła się żona. Dyrektor Centrum Krwiodawstwa wyjaśnił, że w 1996 r. wysłał krwiodawcy wezwanie do stawienia się w Rzeszowie. List polecony wrócił z adnotacją: "adresat nieznany". Rzeczywiście krwiodawca - nosiciel HIV mieszkał wtedy pod adresem żony. Prowadzone wcześniej w tej sprawie postępowanie w prokuraturze rejonowej zostało umorzone.

W 1996 r. Wojewódzka Stacja Krwiodawstwa nie powiadomiła poszkodowanego mężczyzny, że jest nosicielem wirusa HIV. O tym, że jest chory, dowiedział się dopiero w 2000 r., kiedy zachorował na posocznicę (zakażenie krwi). W międzyczasie wirusem zaraził żonę.
Początkowo małżeństwo żądało 260 tys. zł zadośćuczynienia. 200 tys. zł dla kobiety i 60 tys. dla mężczyzny. Pote biorąc pod uwagę coraz gorszy stan zdrowia kobiety, mec. Kosior wnioskował o 300 tys. zł zadośćuczynienia dla poszkodowanej.
W listopadzie 2002 roku rzeszowski Sąd Okręgowy przyznał małżeństwu 70 tys. zł zadośćuczynienia. Kobiecie 50 tys., jej mężowi 20 tys.
Od wyroku sądu pierwszej instancji odwołali się i poszkodowani, i pełnomocnik Skarbu Państwa. Pełnomocnik małżonków składając apelację domagał się zasądzenia 380 tys. zł. Pełnomocnik pozwanego Skarbu Państwa wnioskował o oddalenie żądania.
Od czasu nieszczęśliwej historii w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa zmienił się system powiadamiania nosicieli wirusa HIV. Centrum wysyłając informacje o wynikach testu, korzysta m.in. z tajnego Centralnego Biura Adresów.