Zjazd Rodzin „Zawołanych po Imieniu” w Łańcucie, Rzeszowie i Markowej

1–3 września w Łańcucie, Rzeszowie i Markowej po raz czwarty na Zjeździe Rodzin „Zawołanych po Imieniu” spotkają się potomkowie tych, którzy zostali zamordowani za pomoc udzieloną Żydom podczas niemieckiej okupacji.

W związku z beatyfikacją rodziny Ulmów organizowany przez Instytut Pileckiego Zjazd Rodzin będzie miał szczególną oprawę. W Sadzie Pamięci Muzeum Polaków Ratujących Żydów w czasie II wojny światowej w Markowej zostanie odsłonięta tablica poświęcona wszystkim „Zawołanym po Imieniu”.

W programie Zjazdu przewidziane są zajęcia integracyjne oraz warsztaty o potrzebie pamięci i sposobach jej przekazywania. Wszyscy uczestnicy zwiedzą wspólnie Muzeum i miejsca związane z Wiktorią i Józefem Ulmami.

„Zawołani po Imieniu” to program Instytutu Pileckiego upamiętniający Polaków zamordowanych przez Niemców za pomoc skazanym na eksterminację Żydom. Został zainicjowany 24 marca 2019 roku w Narodowym Dniu Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką. Rozpoczął się w Sadownem, przed zachowaną do dziś piekarnią, będącą materialnym świadkiem tragicznego losu Marianny, Leona i Stefana Lubkiewiczów, piekarzy zamordowanych przez Niemców 13 stycznia 1943 roku tylko za to, że sprzedali Żydom chleb. Od tego czasu w 31 miejscowościach Instytut Pileckiego upamiętnił ofiary polskie i żydowskie, Polaków, którzy nieśli pomoc walczącym o przetrwanie w czasie Zagłady i ich żydowskich podopiecznych, którzy ginęli wraz z nimi.

Przypomnijmy, że w listopadzie ub. roku Instytut Pileckiego upamiętnił w Rzeszowie Michała Stasiuka. Został on w 1944 roku zamordowany przez niemieckich funkcjonariuszy za pomoc kilkudziesięciorgu Żydom ukrywającym się w podziemiach rzeszowskiego rynku.

Dyrektor Instytutu Pileckiego prof. Magdalena Gawin podczas ubiegłorocznego Zjazdu Rodzin podkreśliła, że Polacy nie mogą zapomnieć o tych, którzy ginęli za pomoc udzieloną Żydom: - Śmierć za pomoc towarzyszy krwawym konfliktom od setek lat. Jednak w latach okupacji niemieckiej zjawisko to przybrało wyjątkowo drastyczną formę. Śmierć za chleb, za wodę, za słomę do bunkra, za humanitarne odruchy. Sprawcy mordów nie zostali ukarali. Nie możemy o tym zapomnieć.