Zwierciadło epoki

Jerzy Jawczak, autor tego zbioru czarno - białych negatywów, rzeszowski artysta - fotografik, zmarł w 1983 roku, w wieku zaledwie 43 lat. Nie zdążył ani posegregować, ani skopiować nawet najważniejszych spośród nich.

Ten przebogaty materiał zawiera m.in. reportaże z zakładów przemysłowych, pokazuje ludzi uczestniczących w odbieranych dziś groteskowo masowych manifestacjach w PRL oraz architekturę Rzeszowa często nadgryzioną zębem czasu, zawiera portrety, pejzaże i kreacje fotograficzne.

Fotografie te na wystawę zostały skopiowane bez kadrowania, a to daje im szczególny posmak. Dzięki temu są one bardzo wiarygodnym zwierciadłem epoki w jakiej żył i tworzył artysta. Tym bardziej, że sposób widzenia przez niego otaczającej go rzeczywistości jest charakterystyczny tylko dla niego.

Najważniejsza część twórczości Jerzego Jawczaka dotyczy Rzeszowa. Zarówno fotografie dokumentalne jak i kreacje fotograficzne dotyczą bądź są inspirowane znanymi motywami tego miasta.

- Ogromnie się cieszę, że nasz projekt "Znane i nieznane fotografie rzeszowskiego artysty Jerzego Jawczaka" zyskał akceptacje i częściowo został sfinansowany przez ministerstwo kultury. Dzięki temu możemy dziś przypomnieć sylwetkę wspaniałego rzeszowskiego artysty i ocalić od zapomnienia fragment jego tak ważnej twórczości - cieszy się Irena Gałuszka, dyrektor Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa. - Dziękuje pani Elżbiecie Jawczak, wdowie po Jerzym, za przekazanie zbioru negatywów czarno - białych. Umożliwia to powstanie w niedalekiej przyszłości unikalnej kolekcji sztuki współczesnej - fotografii z drugiej połowy XX wieku.

Oglądając te fotografie nie trudno zauważyć, że Jerzy Jawczak był artystą niezwykle ciekawym życia i wrażliwym. Konfrontującym swoje widzenie świata z naszym, zwracającym naszą uwagę na sprawy, które uważał za ważne. Chcącym wiernie pokazywać ludzi w ich codzienności, w scenerii, w jakiej żyli i pracowali.

- Najważniejszy w jego twórczości był człowiek, który patrząc prosto w obiektyw nie zdawał sobie sprawy, ze jest świadectwem przemijającego czasu - ocenia artystę znawczyni jego twórczości Barbara Bokota. - Po pewnym czasie chyb uznał jednak, że zapis zastanej rzeczywistości, to za mało. Postanowił zaingerować w nią by pokazać prawdę głębszą, zmuszająca do przemyśleń. Tak stworzył fotografie, które były obrazem świata odbijającego wizje powstałe w jego wyobraźni, świata skomponowanego z fragmentów wycinków tamtej rzeczywistości ale pokazywanego w sposób oryginalny i niezwykły