Bożena Mielnikiewicz, dyrektor szkoły w Leszczawie Dolnej: ranni nie mówili za wiele o wypadku, czekali tylko na jakiś ciepły gest

Bożena Mielnikiewicz, dyrektor Szkoły Podstawowej w Leszczawie Dolnej: - Gdy usłyszałam dźwięki syren służb ratunkowych, wiedziałam, że pewnie doszło do nieszczęścia na tym krętym odcinku drogi. Przed godziną 23 wójt zadzwonił z prośbą, by otworzyć szkołę, ponieważ doszło do wypadku autokaru i trzeba przyjąć poszkodowanych. Tutaj trafili tak naprawdę najlżej poszkodowani. Ze złamaniami, drobnymi ranami, otłuczeniami. Około 30 osób, w tym dzieci. Najmłodsze wyglądało na 8 lat. Dużo było rodzin lub par. W jednej z sali leżała mama z dwójką dzieci. Wszyscy byli poobijani. Najciężej ranny był chłopczyk, który doznał prawdopodobnie urazu kręgosłupa.

Ranni nie mówili za wiele o samym zdarzeniu. Niektórzy płakali. Czekali tylko na jakiś ciepły gest, by ktoś potrzymał ich za ręce, przytulił. Jedna kobieta pytała, gdzie są jej wnuki. Inny mężczyzna, dokąd pojechała jego żona.

W szkole poszkodowani byli opatrywani przez ratowników i lekarza. Przebywali tu ok. 2 godzin. Później zostali rozwiezieni do szpitali. W pierwszej kolejności pomoc była udzielana najciężej rannym.

Mieszkamy w małej miejscowości, ale wszyscy bardzo szybko okazali się jedną dużą rodziną. Okoliczni mieszkańcy przynosili ciepłe ubrania, koce, skarpetki, buty dla dzieci. Dodawali rannym otuchy.

WYPADEK W LESZCZAWIE DOLNEJ: