Michałek będzie słyszał

Dziewięciomiesięczny Michałek jest podopiecznym Domu Hospicyjnego dla Dzieci w Rzeszowie. Przyszedł na świat z tzw. zespołem Treachera Collinsa, czyli zespołem wad wrodzonych o podłożu genetycznym.

- To zespół, który przejawia się zmniejszoną żuchwą, skośno ustawionymi oczami z powodu mniejszych kości policzkowych oraz zarośnięciem przewodów słuchowych zewnętrznych i niedorozwojem małżowin usznych. U Michałka jest też częściowy rozszczep podniebienia. Niestety, z powodu zarośniętych uszu świat dźwięków był dla niego niedostępny - wyjaśnia lek. med. Kazimierz Czerwonka, kierownik Domu Hospicyjnego dla Dzieci przy Fundacji Podkarpackie Hospicjum dla Dzieci.

Dzieci z tym zespołem mają jednak szansę na normalny rozwój. Wymagają korekt uszu, ale dopiero w wieku kilkunastu lat. Do tego czasu potrzebują specjalnych aparatów, niestety, bardzo kosztownych.

- Z punktu widzenia rozwoju dziecka bardzo istotne jest słyszenie dźwięków, mowy, bo tylko w ten sposób może kształtować własną mowę, a co za tym idzie, prawidłowy rozwój z nauką włącznie - tłumaczy lekarz.

Po tym, jak zaapelowaliśmy do naszych Czytelników o pomoc w zakupie aparatu, udało się uzbierać ponad 46,5 tys. zł.

- Pomogły prywatne osoby i firmy z całej Polski, m.in. Polsat, NFZ, PPFHACO-LEKSA. Dzięki darczyńcom Michałkowi mogliśmy zakupić aparat najwyższej klasy, dostosowany do jego potrzeb. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przekazali pieniądze - nie kryje wdzięczności Rafał Ciupiński, prezes Fundacji Podkarpackie Hospicjum dla Dzieci.

Rehabilitacja słuchowa, którą prowadzi fundacja "Dźwięki marzeń" w połączeniu ze specjalnym aparatem sprawia, że u Michałka widać ewidentny postęp w jego reakcjach.

- Już po założeniu aparatu usłyszeliśmy jego gaworzenie. Wiemy, że dzięki aparatowi nas słyszy i wierzymy, że jak trochę podrośnie, to sam będzie mógł podziękować tym, którzy nie odwrócili się na jego wołanie o pomoc - mówi Edyta Dedek z Fundacji Podkarpackie Hospicjum dla Dzieci.

Chłopczyk musi zmierzyć się teraz jeszcze z jednym problemem. Tuż po urodzeniu został sam. Jego młodociana matka zostawiła go w szpitalu. Wprawdzie został zgłoszony do adopcji, ale jako chore dziecko, ma już na starcie mniejsze szanse na znalezienie domu.

- Każdy chce adoptować małe, zdrowe dziecko, którego biologicznymi rodzicami są najlepiej wybitne osoby. Dzieci upośledzone fizycznie i psychicznie, niestety, są na straconej pozycji, bo wymagają nie tylko odpowiedniej opieki. Potrzebują rodziców, których będzie stać na rehabilitację, wyjazdy do specjalistów - podkreśla Edyta Dedek.

Kiedy Michałek podrośnie, będzie musiał przejść szereg korekt. Dopiero ostatnia, którą może przejść ok. 14. roku życia, pozwoli mu na samodzielne słyszenie, bez aparatów słuchowych.

- Michałkowi bardzo by się przydał normalny dom. Największą szansę na to pewnie będzie miał w innym kraju. Nasze chore dzieci najczęściej adoptują rodziny za granicą - dodaje Edyta Dedek.