Najlepszy krótki metraż w WDK w Rzeszowie

W czwartek, w WDK, ul. Okrzei 7 (od godz. 19) będzie można zobaczyć za darmo najlepsze polskie filmy krótkometrażowe. W programie dwugodzinnego bloku znalazło się 12 filmów - fabuły, dokumenty, animacje, teledyski, video-art oraz reklama.

Program 1 Festiwalu Polskich Filmów Krótkometrażowych Short Waves:

"Fast Forward", reż. Emilia Kuryłowicz, 2007, 1'; ASP w Łodzi

Autorka bierze pod lupę błędy i pomyłki medium cyfrowego. Jej sztukę można nazwać recyklingiem krótkometrażowym - użycie zepsutych elementów do zrealizowania nowego dzieła przynosi zadziwiające rezultaty.

"Aria Diva", reż. Agnieszka Smoczyńska, 2007, 30'; Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy

Historia przyjaźni dwóch kobiet. Jedna z nich to śpiewaczka operowa, druga gospodyni domowa: matka dzieciom, przykładna żona. Ich znajomość początkowo powierzchowna i błaha, z czasem nabiera rumieńców, ciężaru. Narasta ciekawość, ale również zazdrość. Jedna pani zazdrości drugiej wolności, podczas gdy tej drugiej brakuje poczucia bezpieczeństwa i rodzinnego ciepła, które ma pierwsza. Wygrana na subtelnych nutach relacja między kobietami puka do rejonów najchętniej przemilczanych.
"Miasto płynie", reż. Balbina Bruszewska, 2008, 3'35" (do piosenki O.S.T.R. "Jak nie ty, to kto?")

Animowany portret miasta. Opowiada o tym, co dzieje się za oknem: o ciemnych zakamarkach i tragicznych epizodach. W ujęciu autorki Łódź jest miastem które kocha się jak bardzo brzydkie zwierzątko, tak kochane, że staje się chwilami najpiękniejsze na świecie.

"Ziętek", reż. Bartosz Blaschke, 2008, 17'

Film dokumentalny, którego bohaterem jest Bogdan Ziętek, człowiek, który ubóstwia piękne kobiety. Jednak, jak sam mówi: piękne kobiety wykorzystują, a potem odchodzą, dlatego Ziętek postanowił stworzyć swój własny harem. Jak mityczny Pigmalion rzeźbi swoje kobiety w drewnie, a potem ustawia je w różnych pozach, by towarzyszyły mu w codziennym życiu. Wszystko zaczyna się komplikować, gdy artystę zaczynają męczyć koszmary o mrugających i płaczących rzeźbach.

"Kings of Caramel", reż. Maciej Szupica, Maciej Salamon, 2008, 3'08"

To przygotowana w technice animacji poklatkowej praca, która ilustruje piosenkę "The Scar" z debiutanckiej płyty związanej z Trójmiastem grupy alternatywnej, Kings Of Caramel. Widać tu inspiracje ekspresjonizmem niemieckim, a przede wszystkim mitem o Golemie.

"Bez tytułu", reż. Jeremi Jędroś, 2007, 1'

Komputery, komputery, o tym jednominutowym filmie nie powinno mówić się nic ponadto.

"Kanał", reż. Paulina Bobrycz, 2008, 6'39'' (PWSFTviT)

Pierwsze ujęcia tej animacji sprawiają, że każdy kuli się w swoim fotelu, bowiem czuje, że zbliża się do niego ogromne wiertło dentystyczne. Mroczny pokój, przerażona pacjentka i… leczenie kanałowe. O zaskakujących konsekwencjach borowania.

"T.Rickster", reż. Justyna Łuczaj-Salej, 2007, 27' (PWSFTviT)

Trickster to w mitologii i literaturze osoba, która postępuje wbrew ustalonemu porządkowi, regułom, dba o powtarzanie się cyklu tworzenia i niszczenia. Główna bohaterka filmu snuje się po mieście, spotyka mniej lub bardziej dziwnych ludzi, wchodzi w głąb swojej podświadomości. Oniryczny, podszyty szczególnym suspensem, nastrój filmu przywodzi na myśl twórczość Davida Lyncha.

"eFTe radzi - Nie ryzykuj. Segreguj", reż. Przemysław Adamski, Katarzyna Kijek, 2008, 1'52''

Reklama społeczna, która powstała w ramach 'Nowych Horyzontów EFTE'. Składa się na nią kilka krótkich filmów animowanych poświęconych świadomej konsumpcji, recyklingowi odpadów i sprawiedliwemu handlowi. W zgrabnej animacji, która sięga do motywów klasycznych filmów science fiction, w zabawny i nie natrętnie dydaktyczny sposób została przedstawiona idea segregacji.

"Film o Kostuchu", reż. Piotr Bosacki, 2008, 2' 50''

Na ekranie początkowo widzimy tylko kwadrat w kratkę, potem powoli z gwoździ i gumki jest budowany kostuch. Dziecięcy głos z offu informuje o idei kostucha. Komentarz momentami zahacza o filozofię, lecz częściej o absurdalny humor.

"Myjnia", reż. Jan P. Matuszyński, 2007, 19'36'' (UŚ WRiT)

To film o rzadko spotykanym w polskim kinie tempie i dynamizmie. Zrealizowany według najlepszych wzorców kina gatunków. Jest i suspens, i napięcie, i niepokój. Trzech mężczyzn musi poradzić sobie z sytuacją, która jest trochę jak z tragedii antycznej, a trochę jak z filmów Tarantino.

"Metka", reż. Piotr Szewczyk, Małgorzata Jabłońska, 2009, 2'22" (Do piosenki The Complainer & The Complainers "Metka")

Króciutka animacja, która pokazuje, że wszystko może być dziś tematem sztuki. Tekst z metki na ubraniach plus zabawnie potraktowany temat globalizacji to wszystko, czego potrzeba, by zrobić z niczego intrygujące coś.