Śmierć kobiety z tatuażem. Mamy ślad!

Jest wczesny ranek, 1 czerwca. Para pracowników naukowych Uniwersytetu Rzeszowskiego spaceruje nad rzeszowskim zalewem, nieopodal Lisiej Góry. Oglądają okazy przyrodnicze, bo miejsce jest bogate w różnorodne gatunki flory i fauny.

I nagle w wysokich zaroślach oddzielających ścieżkę od brzegu rzeki - około 150 metrów od wypożyczalni kajaków - natrafiają na makabryczny widok. Nagie szczątki ludzkie w daleko posuniętym rozkładzie. Spacerowicze wpadają w taki szok, że dopiero przed godziną 11 dzwonią na policję.

Chwilę później alarm najwyższego stopnia. Na miejscu pojawia się mnóstwo rzeszowskich policjantów.

- Pierwsza rzecz to oględziny. Zwłoki są porzucone w takim miejscu, że wszyscy doświadczeni policjanci wiedzą od razu, że tutaj do zbrodni nie doszło - mówi podkom. Paweł Międlar, rzecznik podkarpackiego komendanta wojewódzkiego policji. - Można więc przypuszczać, że to ofiara wypadku drogowego, ale zwłoki są nagie, więc raczej przestępstwo na tle seksualnym. Ewentualnie przypadkowe zabójstwo, albo na przykład zwłoki podrzucone z Ukrainy albo Słowacji, bo granice blisko.

Policjanci widzą, że ofiara ma pogruchotaną głowę i szyję. Lekarz nie ma wątpliwości, na wypadek samochodowy to raczej nie wygląda i ktoś jej musiał pomóc w zejściu z tego świata.

Oprócz tego same zagadki.

- Przeważnie w sprawie o zabójstwo jakieś dane są - mówi Międlar. - Policjanci zwykle wiedzą, kim była ofiara, mają pewne kierunki - znajomi, rodzina, środowisko zawodowe, ewentualne konflikty, styl życia, miejsca, w których przebywała. Można zacząć szukać konkretnych tropów.

W tym przypadku nie wiedzieliśmy nic, poza tym, że mamy zwłoki.

Policjanci, prokurator i lekarz biegły sądowy ustalają, że są to szczątki kobiety. Trzeba ją jeszcze zidentyfikować. Znak szczególny - widoczny na lewym ramieniu tatuaż róży z łodygą. Ofiara ma też dwa pierścionki i kolczyk.

- Z prokuraturą uzgadniamy, że poprosimy o pomoc prasę i to jest strzał w dziesiątkę - przyznaje rzecznik.

Chociaż po ukazaniu się komunikatów na początku była totalna cisza i policjanci zaczęli tracić nadzieję.

- Ale kilka dni później do komisariatu pierwszego w Rzeszowie przychodzi człowiek, mieszkaniec podrzeszowskiej miejscowości, pan po sześćdziesiątce i mówi, że taki tatuaż miała jego znajoma. A właściwie kobieta, która z nim żyła od kilkunastu miesięcy - opowiada Międlar.

Okazuje się, że wdowiec, jak ustaliliśmy - mieszkaniec Krasnego, nie kupuje gazet, dlatego nie zgłasza się w dniu publikacji. Dostaje prasę od rodziny i później zwykle przegląda. Tak trafia na komunikat (niewykluczone, że w Nowinach) i postanawia zareagować.

W komendzie mówi, że po raz ostatni widział znajomą 21 maja i że od kilkunastu dni jej nie ma. Jego to specjalnie nie dziwiło, bo gdy wpadała w alkoholowy ciąg, znikała, ale wracała po parunastu dniach.

Jak udało się nam nieoficjalnie dowiedzieć, denatka to 47-letnia Teresa K., matka siedmiorga dzieci, zameldowana w powiecie strzyżowskim. Ponad 6 lat temu wybrała inną drogę niż wychowywanie dzieci - wędrówkę po Rzeszowie od meliny do meliny, od chłopaka do chłopaka, od piwa do piwa.

Generalnie urzędowała w miejscach lubianych przez meneli, niebezpiecznych. Tam, gdzie można spotkać kumpla - żula, który da się trochę napić, gdzie kogoś można zaczepić i poprosić o 50 groszy. Krążyła głównie w okolicach dworca i nocnego supersamu.

Prowadzący sprawę ustalają, że 47-latka została zamordowana 2 tygodnie wcześniej (między 21 a 24 maja), w innym miejscu, a zwłoki zostały przewiezione i porzucone nad rzeszowskim zalewem. Teraz pytanie, skąd się nad Wisłokiem znalazły?

Paweł Międlar: - To była mrówcza robota policjantów, szereg rozmów, sprawdzeń, weryfikacji. Nad sprawą pracował cały wydział kryminalny KWP, wspierany przez dochodzeniowo-śledczy. W sumie kilkanaście osób. A w pierwszej fazie także policjanci z komendy miejskiej.

Funkcjonariusze docierają w końcu do dwóch mężczyzn: 27-letniego Łukasza P. oraz 26-letniego Łukasza T. Obserwowani zachowują się nerwowo. I to jest dobry trop!

Wstępne ustalenia są takie: mężczyźni spotykają Teresę K. przed supersamem. Ma to miejsce między 21 a 23 maja (na ten moment data jest nie do ustalenia). Prawdopodobnie proponują jej zapłatę (pieniądze, może alkohol?) w zamian za seks.

Podobno po to właśnie jadą nad wodę do Lipia koło Głogowa Małopolskiego. Gdy kobieta odmawia dalszych kontaktów, zaczyna się awantura, dochodzi do rękoczynów. Młodzi mężczyźni wpadają w pijacki amok, biją towarzyszkę, kopią po twarzy, katują. Wyciągają jeszcze z bagażnika poloneza metalowy lewarek samochodowy i okładają nim 47-latkę. Tłuką na śmierć.

- Gdy widzą, że nie żyje, palą jej ubranie. Szczątki tych rzeczy zostają później znalezione przez policjantów podczas wizji lokalnej - opowiada Międlar.

Oprawcy wsiadają do samochodu, nagie zwłoki wrzucają do bagażnika. Jadą do Rzeszowa. Tu prawdopodobnie jak gdyby nigdy nic idą spać. Następnego dnia spotykają się i wyczuwają w aucie potworny smród. Decydują, żeby jak najszybciej pozbyć się ciała.

- Dzwonią do kolegi Jacka K.. To bezdomny z Dolnego Śląska, który plącze się po Rzeszowie, ukrywając się, bo ma wyrok do odsiedzenia za kradzieże, włamania... - kontynuuje rzecznik.

Mówią mu: masz nam pomóc.

- Nie wiadomo, jakie między nimi były układy, zależności. On wyraźnie jest pod ich presją, boi się. W każdym razie pomaga. We trzech jadą polonezem nad rzekę i tu zostawiają zwłoki. Potem próbują jeszcze zniszczyć samochód, by zatrzeć ślady. Jadą do punktu skupu złomu do Łańcuta, gdzie samochód, po demontażu silnika i elementów napędu, zostaje sprasowany w kostkę - mówi Międlar.

Pozostałości auta udaje się policjantom zabezpieczyć w ostatniej chwili. Będą poddane ekspertyzom.

- Dzięki intensywnemu śledztwu sprawców ustalono i wszyscy zostali zatrzymani - mówi Łukasz Harpula, z-ca prokuratora rejonowego dla miasta Rzeszowa.

Prokurator przedstawił 27-letniemu Łukaszowi P. oraz 26-letniemu Łukaszowi T. zarzuty zabójstwa, natomiast 33-letniemu Jackowi K., który pomagał ukrywać zwłoki, zarzut poplecznictwa.

- Wszyscy podejrzani przyznali się do zarzucanych czynów. Wobec Łukasza P. i Łukasza T. sąd - na wniosek prokuratora - zastosował w sobotę areszt tymczasowy na okres trzech miesięcy - dodaje prokurator. - Mężczyznom z zarzutami o zabójstwo grozi dożywocie.

Jacek K. został osadzony w zakładzie karnym, był bowiem poszukiwany przez policję. Jak mówi policja, nie stawiał się, by odbyć zasądzoną karę pozbawienia wolności. Teraz za udzielanie sprawcom przestępstwa pomocy w zacieraniu śladów grozi mu 5 lat więzienia.

Łukasz P. oraz Łukasz T. byli już wcześniej karni, ale nigdy za tego typu zbrodnię. Podobno nie okazują żadnej skruchy.

Uśmiechają się.