Europa w zaścianku

Z drogi między Zalesiem w pobliżu Łańcuta, a Rakszawą, do stadniny koni i "zaścianka" Marka Kuśnierza" wiedzie leśny dukt. Bilbordy reklamowe zastępuje kapliczka z drewnianym świątkiem. Minąwszy "Frasobliwego", turysta trafia między zgarbione, drewniane chaty. Kilkaset metrów od asfaltowej drogi niewidoczne "wrota czasu" zawiodą go w epokę "Pana Tadeusza". Gości wita tu przyjazne granie sfory ogarów. To tu rozsiadł się wśród lasu, na jałowych włościach, Marek Kuśnierz, pracownik naukowy Uniwersytetu Rzeszowskiego, właściciel stada świerzop i źrebaków.
Pod dach jego "zaścianka" trafiają często turyści z zachodniej Europy. W tym leśnym zakątku Kuśnierz prowadzi własną kampanię integracji Polski z Unią Europejską. - Możemy dużo zyskać w Europie dzięki naszej tradycji i przyrodzie - twierdzi z przekonaniem.

Porzućmy nowobogacki styl

Turystyczna oferta Kuśnierza, ubarwiona szlachecką symboliką, jest również adresowana do mieszkańców naszego kraju i regionu. W zaleskim lesie bawi właśnie grupa pracowników rzeszowskiej Polfy, od kilku lat wiernych tradycji spędzania wolnego czasu po staropolsku. Chcą w lesie, na kuligu, bawić się przy ognisku i dźwiękach podkarpackiej kapeli. Kulig poprowadzą konni w szlacheckich kontuszach.
- Ludzie powoli odchodzą od nowobogackich, często obcych naszemu duchowi form spędzania wolnego czasu - zauważa Kuśnierz - Ta tendencja przejawia się też w gustach kulinarnych. Turyści, którzy odwiedzają stadninę koni w Zalesiu, zamiast wymyślnego pieczywa wolą staropolski chleb pieczony na liściach kapusty. Zamiast krewetek i kawioru, pierogi i bigos.
Chcąc potańczyć w drewnianej, starej chacie lub stodole turyści z zagranicy pokonują czasem tysiące kilometrów. - Szczycę się tym, że mogę podejmować tutaj także gości zagranicznych - mówi Kuśnierz - Cenią prostotę wnętrz, proste jedzenie, o co trudno tam, gdzie mieszkają. Coraz częściej chcąc być bliżej przyrody , rezygnując z nowoczesnych ofert hotelowych

Na turystyce można nieźle zarobić

"Zaścianek" Kuśnierza, wyznacza rytm życia niektórymi mieszkańcom Zalesia. - Udało się stworzyć z sąsiadami wspólnotę. Docenili, że na turystach można nieźle zarobić. Moje sąsiadki wyspecjalizowały się w zupach chłopskich, pierogach, w zdrowym, chłopskim jadle.
W "zaścianku" zjawiskiem naturalnym są staropolskie stroje i kręcący się po podwórzu konni z szablami przy boku - w cywilu studenci turystyki konnej i hipoterapii w Uniwersytecie Rzeszowskim. Tutaj poznają arkana przyszłego zawodu.

Nie wystarczy tylko dobra wola

Podczas spotkań z turystami obowiązują w Zalesiu stroje rycerskie, ludowe i kozackie. - Niektórzy zapomnieli, że jesteśmy częścią Galicji, która związana była z Kozaczczyzną - mówi Kuśnierz - Jerzy Hoffman, reżyser sienkiewiczowskiej "Trylogii" podarował nam stroje, w których grali aktorzy i statyści. Każdy turysta, ma okazję wcielić się w szlachcica, lub kozaka - watażkę.
Nawiązując do tradycji majówek, święta Kupały, kuligów, Hubertusa, Bożego Narodzenia i Wielkanocy Kuśnierz tworzy swoją ofertę turystyczną. Naśladowców może by i znalazł, ale ludzi dzisiaj łatwiej do czegoś przekonać używając argumentów finansowych niż tylko tłumacząc, że powinni przebrać się w stroje ludowe, bo tak jest wspaniale i tego oczekują od nich turyści. Już Napoleon zauważył, że do prowadzenia wojen są potrzebne - pieniądze. Na prowadzenie oryginalnych form turystyki też.