Kompulsywne objadanie: jedzenie jest nałogiem

- Pewną rolę w rozwoju kompulsywnego objadania się odgrywają nawyki. Np. bywa, że dziecko, które poniosło jakąś porażkę, było pocieszane przez rodziców słodyczami. Jeżeli taka sytaucja się powtarzała, nawyk się utrwalił. I w sytuacji kryzysowej naturalną sytuacją stało się wówczas sieganie po coś do przegryzienia - wyjaśnia Jan Gosztyła, psycholog z Wojewódzkiego Ośrodka Terapii Uzależnień w Rzeszowe.

Nie tylko otyli

Wbrew powszechnej opinii pacjenci zmagające się z zespołem kompulsynwego objadania to nie tylko osoby otyłe, ale czesto takze tzw. chudzielcy, mający prawidłową wagę.

- Takie osoby potrafią np. od poniedziałku do piątku doskonale kontrolować swoją dietę, wręcz obsesyjnie liczą kalorie, dużą ćwiczą. To perfekcjoniści, którzy potrafia zacisnąć zeby i robić to, co uważają za słuszne. Jednak gdy przychodzi weekend, czas rozluźnienia, hamulce puszczają i nie potrafią pohamować apetytu. Efekt: sięgają po zmagazynowane wcześniej jedzenie - mówi Jan Gosztyła.

Epizody objadania się są zazwyczaj przykre w skutkach. Po chwilowej uldzie, jaką dają kolejne porcje pochłanianego jedzenia, przychodzi uczucie poniesionej porażki, wstyd. Szwankuje także zdrowie: przeciążony układ pokarmowy buntuje się, pojawiają się mdłości, bóle brzucha.

- Jak już wspomniałem wcześniej, w wielu przypadkach przejadanie się ma swój poczatek w dzieciństwie. Osoby z zaburzeniami odżywiania często pochodzą z rodzin, gdzie duży nacisk kładziono na jedzenie, Kompulsywne objadanie się jest takze częstsze u osób, które w dzieciństwie borykały się z nadwagą lub otyłością. Znaczenie mają czynniki psychologiczne. Uzależnieni od jedzenia często mówią, że objadanie się daje im możliwość ucieczki od frustrujących sytuacji, jest wręcz substytutem niezaspokojonych potrzeb: bliskości, akceptacji, itd. - wymienia psycholog.

Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania mają często skłonność do niskiej samooceny. Jeden problem natury psycholiogicznej może także stać się katalizatorem dla kolejnych, np. prowadzić do zaburzeń depresyjnych, skłąniac do sięgania po używki, np. alkohol.

Gdzie po pomoc?

Komplusywne objadanie się to uzależenienie behawioralne.
Gdzie osoby z takiem problemem mogą szukać skutecznej pomocy?

- Możliwe jest zgłoszenie się do poradni leczenia uzależnień. Co ważne, skierowanie nie jest wymagane, a leczenie jest refuindowane przez NFZ. Terapię, prowadzoną przez psychoterapeutę, poprzedza zwykle spotkanie z psychiatrą, który może zlecić leki, np. przeciwdepresyjne. Oczywiście, tylko wtedy, mgdy jest taka potrzeba. W Rzeszowie działa także grupy samopoomocowa anonimowych żarłoków - mówi Jan Gosztyła.