Magazyny darów dla uchodźców. Ofiarność słabnie, potrzeby nie maleją

Opada fala pomocy dla uchodźców z Ukrainy. Niektóre magazyny darów, które samorządy utworzyły na początku wojny, działają na pół gwizdka, świecą pustkami lub całkowicie zamknęły swoje podwoje.

Największą pomoc w gminie Lesko świadczy funkcjonujący od samego początku Społeczny Ośrodek Pomocy, prowadzony przez Ewę i Wojciecha Bryndzów. Mieszka w nim 50 uchodźców i funkcjonuje magazyn.

Druga placówka, która dobrze sobie radzi, mimo opadnięcia fali pomocy, to magazyn w gminie Olszanica. Przeszło przez niego już około 150 ton darów, w tym z Niemiec i Austrii trzy „tiry” i siedem busów, wypełnione po brzegi. Pomagali je rozładowywać strażacy z Olszanicy i Uherzec Mineralnych.

Christian Bechter, właściciel austriackiej firmy transportowej, zmobilizował swoich rodaków do pomocy, stawiając jedną naczepę, którą mogli zapełnić darami. Po dwóch godzinach naczepa była pełna, postawił, więc drugą, a kolejnego dnia trzecią. Dzięki pomocy takich ludzi, jak Renia Wassmundt, Robert Sobolewski, Axel Baumann, Simone Kitz oraz społecznościom miast Lindenberg, Scheidegg w Niemczech i Horbrantz w Austrii, magazyn w Olszanicy jest zapełniany.

Prawie codziennie jeden z leskich wolontariuszy rozwozi dary z Olszanicy po domach w gminie Lesko, w których mieszkają Ukraińcy. Chętni wysyłają „esemesy”, w których zgłaszają zapotrzebowanie.

– Odwiedzam około 30 domów – podkreśla wolontariusz. – Zawożę też towar do Społecznego Ośrodka Pomocy i Koła Gospodyń Wiejskich w Huzelach, które od 26 lutego br. gotują dziennie 50 – 100 posiłków.

Ponieważ coraz mniej darów trafia do magazynów, niektóre z nich przestały działać. Tak stało się w przypadku gminnego magazynu Lesku, gdzie następowała dystrybucja darów bezpośrednio do rąk uchodźców.

Kilka tygodni temu na drzwiach zawisła kartka z napisem w języku ukraińskim „Punkt zamknięty z powodu braku towaru. Przepraszamy”.

– Fala indywidualnej pomocy już dawno opadła – tłumaczy Dawid Lipka, szef Biura Promocji Kultury i Turystyki UMiG w Lesku.

Dlatego gmina Lesko zmieniła strategię działania. Utworzyła punkt na bazie Leskiego Przedsiębiorstwa Komunalnego, gdzie odbierane są transporty, kierowane następnie na teren ogarnięty wojną.

– Współpracujemy z fundacjami, stowarzyszeniami i innymi gminami. Otrzymaliśmy np. transport z Madrytu, w którym znajdowały się głównie artykuły higieniczne. Skierowaliśmy go od razu na Ukrainę – dodaje nasz rozmówca.

Magazyn w Sanoku wciąż działa, ale występują tam okresowe braki towaru, gdyż mieszkańcy już tak gremialnie nie przynoszą darów. Dlatego wolontariusze zamieszczają w mediach społecznościowych apele, by zdopingować sanoczan do dalszej pomocy.

– Wszyscy wiemy, że jest wojna. Wszyscy pomagamy, jak umiemy. Punkt przy MOSIR Sanok, gdzie po pomoc zgłaszają się potrzebujący, w tym momencie świeci pustkami. Brakuje podstawowych rzeczy. Wiem że każdemu teraz ciężko… Ta wojna uderzyła też w nas, ale proszę w imieniu tych ludzi, którzy naprawdę potrzebują pomocy – zaapelowała w dniu 9 maja b.r. jedna z wolontariuszek.

Jak podkreśla Bartosz Romowicz, burmistrz Ustrzyk Dolnych, gmina z dniem 1maja przeniosła magazyn z miasta do hali w Krościenku. Czynny jest od poniedziałku do piątku w godz. od 8 do 15.

– Do magazynu trafia już mniej produktów, ale sobie radzimy. Zaspokajamy nawet inne gminy. Brakuje przede wszystkim artykułów z krótkim terminem ważności – o brakach mówi burmistrz. – Cały czas w mediach społecznościowych informujemy, czego potrzebujemy.