Nie zabierajcie nerek do grobu

O życie walczą setki osób, ale rodziny potencjalnych dawców mówią: nie.

Życie 25-letniej Małgorzaty Kłeczek z Lipia k. Rzeszowa jest uzależnione od sztucznej nerki, która trzy razy w tygodniu oczyszcza jej krew.

- Nie mogę nigdzie wyjechać, nie pracuję. Jedyną szansą na normalność i powrót do zdrowia jest dla mnie przeszczep - mówi ze smutkiem młoda kobieta.

Na dawcę czeka już półtora roku.

- Niektórzy chorzy mają nawet spakowane torby. Ja nie, bo boję się zapeszyć. Z tego samego powodu nie snuję planów na przyszłość - dodaje pani Małgosia.

Przeszczep to ich jedyna szansa

Chorych, podobnych do pani Małgosi, jest w naszym regionie setki. Czekają na przeszczep nerki, wątroby czy serca. Dla wielu jedyną szansą na przeżycie jest otrzymanie organu od zmarłego dawcy. Niestety, w 2006 r. na Podkarpaciu pobrano narządy do transplantacji tylko od... jednej zmarłej osoby. To najmniej w całej Polsce!

- Przez to nasi chorzy mają mniejsze szanse na przeszczep. Biorcy najpierw szuka się w regionie, z którego pochodzi organ do przeszczepu - mówi Wacław Bentkowski z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Rzeszowie.

Dla porównania - w Wielkopolsce organy do przeszczepu pobrano w ub. r. od 91 zmarłych, w Mazowieckim - od 66.

Lekarze boją się rozmów

Narządy można pobrać od zmarłego, jeżeli za życia nie wyraził sprzeciwu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów. Moc prawną ma także noszony przy sobie własnoręcznie napisany sprzeciw lub złożony ustnie w obecności dwóch świadków, pisemnie przez nich potwierdzony.

Aby pobrać narządy od zmarłego, nie trzeba zgody rodziny. Mimo to lekarze w takich sytuacjach, wolą uzyskać aprobatę bliskich.

- Takie rozmowy są niezwykle trudne. Trzeba podejść do zrozpaczonych rodziców i spytać o zgodę na pobranie narządów dziecka. Reakcją jest najczęściej szok, oburzenie, nawet agresja - mówi Leszek Czerwiński, chirurg z wieloletnim stażem.

Lekarze najczęściej słyszą: nie! Dlatego niechętnie podejmują takie rozmowy.

- Obawiają się oskarżeń o nieczyste intencje. Nawet zabójstwo. Pogrążone w żałobie rodziny nie chcą zrozumieć, że jeżeli stwierdzono śmierć mózgu, to ich bliskiego już nie ma. Nawet gdy jeszcze bije jego serce - dodaje dr Czerwiński.

Ks. Bohdan Dutko, były proboszcz parafii pw. MB Saletyńskiej w Rzeszowie nosi w portfelu kartkę ze zgodą na oddanie swoich narządów po śmierci: - To największy i najpiękniejszy dar, jaki można ofiarować bliźniemu - przekonuje duchowny.