Pomnik profesora Pawłowskiego w Tarnobrzegu w ogniu krytyki

Monument z brązu przedstawia postać profesora, trzymającego w ręku bryłkę rudy siarki.

Teraz profesor doczekał się ławeczki z piaskowca. Już dzień po jej ustawieniu była szeroko komentowana na portalach społecznościowych. Głosy krytyki przeważały nad tymi, którzy uważali, że postać profesora nie wzbudza zastrzeżeń. Osoby negujące postać porównały go do siedzącego na tronie biskupa i papieża. Trzymana w rękach bryła siarki w godzinach popołudniowych zaczęła się rozpuszczać i została zabezpieczona folią, co wywołało kolejną falę krytyki.

Wstyd przed gośćmi

- Czy w Tarnobrzegu jest ktoś, kto dba o estetykę miasta? Jest mi niezwykle przykro, że na naszych oczach powstają koszmarki, które mają uczcić pamięć ludzi zasłużonych dla Tarnobrzega. Jest mi wstyd przed gośćmi, którzy pytają, czy wielcy naszego grodu byli tacy mali? Jeżeli nie stać nas na coś ładnego i dostojnego, to może nie psujmy gustu młodego pokolenia i uczcijmy te postaci inaczej - pisze jeden z mieszkańców.

Agata Rybka z wydziału promocji w tarnobrzeskim magistracie tłumaczy, że pomysł na ławeczkę zrodził się w ramach inicjatywy obchodów roku profesora Pawłowskiego: - Projekt, jak i samą ławeczkę, wykonał rodzimy artysta rzeźbiarz, pan Krzysztof Kołek. Projekty wybierali przedstawiciele spółek "siarkowych" oraz Stowarzyszenia Techników i Inżynierów Górnictwa. Miasto nie zapłaciło ani złotówki za wykonanie ławeczki.

Czy to znaczy, że miasto nie miało możliwości wglądu i akceptacji projektu ławeczki? Czy każde stowarzyszenie lub organizacja, która wyjdzie z propozycją sfinansowania pomnika, będzie go mogła postawić bez konsultacji z miejskimi urzędnikami?

Pomnik poza mną

Łukasz Dybus, wiceprezydent Tarnobrzega odpowiedzialny m.in. za inwestycje, przyznaje otwarcie, że nie nadzorował tej sprawy.

- Z tego co wiem, fundatorem ławeczki jest Stowarzyszenia Techników i Inżynierów Górnictwa - mówi Dybus. - Pomnik ma symbolizować pana Pawłowskiego, który siedzi na górze siarki, która czeka na wydobycie. W rękach trzyma pierwszą wydobytą bryłę. Siarka trochę się rozpłynęła, może ktoś zapomniał polakierować. Ciężko mi się wypowiedzieć.