Jako piłkarz grał w trzech warszawskich klubach Polonii, Legii i na koniec w Gwardii. 40 razy zakładał koszulkę z białym Orłem. Grał na igrzyskach w Rzymie i w słynnym meczu ze Związkiem Radzieckim.
W Stali pracował w latach 1975-77. To on prowadził zespół w najsłynniejszych meczach mieleckiej drużyny w historii czyli w pojedynkach z Realem Madryt i HSV Hamburg. Z niemieckim zespołem Stal spotkała się w 1/4 Pucharu UEFA (dziś już Liga Europejska). Mielczanie byli ostatnią drużyną, która w tym pucharze zaszła tak wysoko.
- Dziennikarze z RFN nie mogli zrozumieć, że zespół z 35-tysięcznego miasta gra jak równy z równym z drużyną z wielkiego Hamburga (...) Start w pucharze wiele nas kosztował, ale broniliśmy w pojedynkę honoru polskiej piłki. W lidze graliśmy najlepiej, w pucharze Polski doszliśmy do finału. Trudno nie ocenić pozytywnie kończącego się sezonu - tak podsumowywał sezon 1975/76 na łamach Nowin Zientara.
W kolejnym sezonie nie było już tak różowo. Z jednej strony konieczne było odmłodzenie drużyny, z drugiej strony niechętnie przyjmowano oczywiste w takim procesie porażki. Atmosfera nie była już najlepsza i Edmund Zientara w marcu 1977 zrezygnował z pełnionej funkcji. - Pięć lat jestem poza domem, najpierw prowadziłem Pogoń Szczecin, teraz Stal Mielec. Przyszedł czas, żeby wrócić do Warszawy. Syn szykuje się do matury i ojciec będzie mu teraz bardzo potrzebny - mówił Zientara dla Nowin odchodząc z Mielca.
Później pracował jeszcze w Wiśle Kraków i z drużynami młodzieżowymi. Z kadrą juniorów w 1978 zajął 3. miejsce w Europie. Był też współpracownikiem Antoniego Piechniczka podczas mundialu w Hiszpanii. Pracował także w PZPN.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
