Pierwszy dzień z życia poborowego

30 września nasi reporterzy parę godzin towarzyszyli dziewiętnastolatkom i dwudziestolatkom, którzy zameldowali się w przemyskich koszarach Polsko-Ukraińskiego Batalionu Sił Pokojowych. Najpierw poborowi musieli zarejestrować się w punkcie ewidencji stawiennictwa. Potem kaprale prowadzili ich grupkami do stołówki na pierwsze wojskowe śniadanie.
Następnie trafili przed oblicze komisji w punkcie przyjęcia poborowych. Później rozmowa w cztery oczy z psychoprofilaktykiem. Kolejny etap to punkt medyczny; badania, dokładne obmiary. Stamtąd do fryzjera. Łaźnia, mundurówka, przymierzalnia. Cywilne ciuchy do depozytu. Skok w moro. Wygodne adidasy do worka. Przymiarka nowiutkich butów desantowych czyli skok w kamasze. Cały wojskowy ekwipunek z trudem mieści się w zafasowanym plecaku. Przymiarka beretu. Kaprale twierdzą, że dobrego żołnierza można poznać po tym, jak ma ułożony beret. - Nakładamy na czoło orzełkiem do przodu - instruuje starszy kolega. - Nie dociskać! Lekko przychylić na prawą stronę.
[obrazek3] Skok w kamasze. Dobrze dobrane buty to połowa sukcesu (fot. DARIUSZ DELMANOWICZ)Wreszcie pada komenda: - Naprzód marsz!. Łącznik prowadzi młode wojsko do rejonu zakwaterowania. Stąd już nie ma odwrotu.
W środę dostali do ręki broń. Zaczęła się unitarka. Pierwsza przepustka do domu po przysiędze (25 października). A do cywila już za 52 tygodnie.