Pogrzeb państwowy śp. Andrzeja Księcia Lubomirskiego w przyszły weekend w Przeworsku

Sobotnie uroczystości pogrzebowe rozpoczną się nabożeństwem w Kaplicy Domowej Pałacu Lubomirskich w Przeworsku o godz. 11 skąd kondukt pogrzebowy uda się do Bazyliki Kolegiackiej pw. Ducha Świętego w Przeworsku. O godz. 12:00 odprawiona zostanie Msza św. pod przewodnictwem JE abp. Adama Szala Metropolity Przemyskiego, a po niej (ok. godz. 13.30) nastąpi złożenie trumny w Krypcie Rodowej Lubomirskich w Kaplicy Bożego Grobu. Odsłonięte zostaną także tablice epitafijne Henryka Lubomirskiego i Andrzeja Lubomirskiego.

Dzień wcześniej (19 stycznia) w kaplicy domowej Pałacu Lubomirskich w Przeworsku, od godz. 10 do 15, będzie wystawiona trumna z doczesnymi szczątkami Andrzeja Lubomirskiego. Ponadto na parterze Pałacu w holu zostanie umieszczona księga kondolencyjna.

- Andrzej Lubomirski to znany działacz gospodarczy, społeczny, kulturalny, człowiek religijny. Był znaną postacią w swoim środowisku. Choć warto pamiętać, że odgrywał znaczącą rolę nie tylko w powiecie przeworskim, ale również w kraju. Bronił naszego dziedzictwa kulturowego! Niestety, z tak wspaniałego działacza, został tylko uchodźca, który wylądował w Brazylii i tam zmarł – przypomina postać Lubomirskiego, starosta przeworski Bogusław Urban.

Inicjatywa sprowadzenia szczątków księcia ordynata z zagranicy wypłynęła ze strony Regionalnego Towarzystwa Naukowego. Komitet Honorowy sprowadzenia szczątków i uroczystości pogrzebowych księcia ordynata Andrzeja Lubomirskiego, wydarzenie to planował od kilku miesięcy.

- Sprowadzenie jego zwłok było naszą powinnością historyczno-społeczną, takim dobrym zwyczajem. Nie może być tak, że korzystamy z jego majątku, a o nim zapominamy. Przecież mieszkańcy powiatu przeworskiego korzystają z Zespołu Pałacowo-Parkowego, z kolei wąskotorowej, a to wszystko jest dziełem Lubomirskiego. Jego zasługi dla powiatu są nie do przecenienia – zaznacza starosta, który jest przewodniczącym Komitetu Honorowego.

Ostatni przeworski ordynat urodził się w 1862 r. w Krakowie, gdzie mieszkał przez pierwszych 10 lat. Po śmierci ojca przejął po nim ordynację, ale ze względu na jego małoletniość te obowiązki pełniła jego matka. Dopiero w 1885 r. po studiach, ożenił się i przyjechał do majątku w Przeworsku. Za jego ordynacji Przeworsk rozkwitł, a sam książę dał się poznać jako menedżer i mecenas sztuki. Dzięki niemu powstała przeworska cukrownia, czy kolej wąskotorowa.

Wszystko zmieniła II wojna światowa. W 1944 r. książę został zmuszony do opuszczenia rodzinnego majątku i nigdy już nie mógł do niego wrócić. Zmarł w 1953 r. w Brazylii. Po 70 latach od jego śmierci przeworszczanie sprowadzają do rodzinnej ziemi jego doczesne szczątki i tym samym wypełniają jego ostatnią wolę.

Spocznie w krypcie rodu Lubomirskich, która mieści się pod Kaplicą Bożego Grobu w Bazylice p.w. Ducha Świętego w Przeworsku.