Ptakom podobni

Akademicki Ośrodek Szybowcowy Politechniki Rzeszowskiej w Bezmiechowej jest kontynuacją historycznej tradycji zapoczątkowanej przez członków Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej. To właśnie oni zimą w 1928 r. odkryli długie i wysokie zbocze Słonnego , wprost wymarzone dla szybownictwa. Rok później z Lwowa do Bezmiechowej wyrusza pierwsza wyprawa szybowcowa, a 2 listopada Szczepan Grzeszczyk uzyskuje tu rekord Polski długotrwałości lotu wynikiem 2 godz. 11 min. i 5 sek.
Szczepan Grzeszczyk to pionier przedwojennego szybownictwa i lotnictwa. Właśnie on był pierwszym przewodniczącym tymczasowego zarządu, a później prezesem Aeroklubu Akademickiego we Lwowie. Za datę powstania tej instytucji należy przyjąć dzień 28 lutego 1928 r. kiedy to odbyło się zebranie założycielskie klubu. Szczepan Grzeszczyk był też bohaterem owego lotu, który dał początek wspaniałemu rozwojowi polskiego szybownictwa. Za najodpowiedniejszy teren do prób szybowcowych wybrano stok Łysej Góry w odległości 17 km na zachód od Złoczowa, pod Lwowem. Do latania posłużył szybowiec CW-I konstrukcji inżyniera Wacława Czerwińskiego. Wydarzenie to w przedwojennym "Młodym Lotniku" opisał Adam Nowotny. W piątek 25 maja 1928 r., o godz. 6 rano alarm służby mteorologicznej postawił cały obóz na nogi. Po całoneocnej ulewie przy mgle i silnym zachmurzeniu wiał wiatr zachodni do 6m/sek. O godz. 7-mej szybowiec stał już na starcie, gotowy do lotu. Start odbywał się za pomocą liny gumowej. Przy każdej odnodze liny o długości 14 m czterech ludzi do naciągania, trzech do trzymania ogona. Padają komendy: wyciągaj, biegiem, padnij. Wykonano trzy próby w trakcie których szybowiec po krótkim rozbiegu 4-5 m wznosił się na wysokość ok. 10 m. Po nich przystąpiono do czwartej próby na większym spadku. Start odbył się o godz. 8.45 , szybowiec szybko wzniósł się na wysokość ok. 50 m, pilot choć miał zamiar lecieć na wprost zaczął kręcić ósemki by dłużej utrzymać się w powietrzu. Mierzony stoperami lot trwał 4 min.13 sek.
Warunki lotne jakie oferowała Bezmiechowa były znacznie lepsze. Toteż w 1930 r. urządzono tu drugą wyprawę. Piloci korzystali z gościnności państwa Czerkawskich, właścicieli dworu u stóp Słonnego.Podczas 20 wakacyjnych dni wykonano 106 lotów, a Grzeszczyk poprawił swój rekord na 2 godz. 35 min. 15 sek. Ministerstwo Komunikacji i Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego doceniają to i przyznają subwencję na budowę Szkoły Szybowcowej .
W następnych latach powstają tu hangary, najpierw bessonau, potem nonplus, budynek administracyjny, mieszkalny, kasyno, stajnia dla koni. Szkoła posiada także własny tabor samochodowy sanitarkę fiat i półciężarówkę do transportu szybowców chevrolet.
Szkoła zdobywa sławę miądzynarodową i przybywają tu na szkolenie goście z Anglii, Finlandii, Czechosłowacji, Rumunii, Estonii, Węgier i Ameryki. W Bezmiechowej padają rekordy za rekordami. Najobfitszy był w nie rok 1938. przypomnijmy dwa znaczące: polski rekord kobiecy w przelocie w linii prostej Wandy Modlibowskiej i rekord świata Tadeusza Góry w przelocie w linii prostej z Bezmiechowej do Wilna wynoszący blisko 580 km. Za ten wyczyn Tadeusz Góra jako pierwszy na świecie otrzymał Medal Lilienthala, najwyższy laur szybowników.
Zżycie się z powietrzem, stała walka o każdy metr wysokości lub odległości, zdobywanie "ptasiego" wyczucia i stały trening w lataniu na rachunek przyrody były przykazaniami przedwojennych szybowników. Do nich nawiązują studenci naszej, rzeszowskiej politechniki.